Claude Puel was de eerste keuze van
Anderlecht. De Fransman kon er jaarlijks 2 miljoen euro bruto gaan verdienen, maar hij weigerde het aanbod. Hij vertelde waarom.
"Ik heb een beslissing genomen waar ik geen spijt van heb. Anderlecht blijft een mooie club, ik heb een mooie academie bezocht en heb er gepraat met bestuurders van een hoog niveau. Ik heb even geaarzeld om die uitdaging aan te gaan. Die was interessant, maar toen besefte ik dat ik daar in mijn hoofd niet klaar voor ben. Neen zeggen was de meest wijze beslissing. Ik moet terug fris worden. Bij Anderlecht is veel werk, als ik naar daar was gegaan, had ik veel tijd en aandacht moeten besteden aan de postformatie van talentvolle jonge spelers in de kern", vertelt hij aan
Sport/Voetbalmagazine.
"Naast het gewone werk als eerste trainer. Daar voelde ik me niet klaar voor. Op verschillende niveaus werken, meer doen dan wat trainingen geven en matchen voorbereiden, is iets wat ik ook in Nice heb gedaan. Wanneer ik een uitdaging aanneem, geef ik me helemaal. Bij Nice was ik verantwoordelijk voor alles wat het sportieve aanging, en die jaren hebben me meer gesloopt dan ik op dat moment besefte. Toen de veer brak, besefte ik dat ik te ver in het rood was gegaan. Misschien ben ik over enkele weken klaar voor een nieuw avontuur, maar zeker is dat niet. Ik sluit niet uit dat ik een sabbatjaar neem om de batterijen op te laden." En als Anderlecht hem op een dag opnieuw contacteert? Hij denkt even na: "Waarom niet?"
.webp)
