De afgelopen jaren is er een opvallende trend merkbaar bij Standard en
Anderlecht. Beide clubs huren steeds vaker spelers. Die tactiek brengt niet altijd evenveel succes met zich mee.
Dit seizoen huurt Anderlecht Massimo Bruno, Lukasz Teodorczyk en Uros Spajic. Bruno en Spajic kunnen we nog niet beoordelen, maar Teodorczyk is een schot in de roos. De Pool doet Okaka al vergeten.
Vorig seizoen kwamen Filip Djuricic, Alexander Büttner, Mahmoud Hassan en Ezekiel Imoh op huurbasis naar Brussel. Enkel Djuricic was een meerwaarde. Hij speelde sterke Play-Offs. Büttner was een basisspeler, maar kon niet overtuigen. Ezekiel en Hassan kwamen amper aan de bak.
Rolando en Marko Marin waren, net zoals Demy de Zeeuw een jaar eerder, een grote flop. Grote namen, maar op het veld brachten ze niets bij.
Balans: 10 huurdeals
2 nog niet kunnen beoordelen
2 een succes
6 spelers geen meerwaarde
Standard haalde deze mercato met Elderson, Fares Bahlouli en Wallyson drie huurspelers. Zij kunnen nog niet beoordeeld worden. Vorig seizoen kwamen Mattieu Dossevi, Victor Valdès, Gabriel Boschilia, Ahmed El Messaoudi, Faysel Kasmi, Sambou Yatabaré, Farouk Miya en Giannis Maniatis met een huurtransfer naar Luik. Enkel Dossevi, Yatabaré en Miya waren een meerwaarde.
Het seizoen daarvoor waren Ezekiel Imoh, Jiloan Hamad, Darwin Andrade en Vinicius Araujo op huurbasis actief op Sclessin. Ezekiel en Andrade waren een meerwaarde.
Balans:: 15 huurdeals
3 nog niet kunnen beoordelen
5 een succes
7 spelers geen meerwaarde
Conclusie: Huurtransfers zijn zelden een meerwaarde. De afgelopen drie seizoenen deden Anderlecht en Standard er maar liefst 25. Slechts 7 spelers konden daarin overtuigen, 13 spelers waren een flop en 5 spelers moeten nog aantonen dat ze een meerwaarde zijn. Misschien de volgende keer de eigen jeugd inschakelen in plaats van een huurlingenleger?
Claudio Reulens