Blije gezichten in Istanbul, een stralende Yolanthe Sneijder-Cabau van Kasbergen en een lachende Wesley Sneijder verhullen de teleurstelling rondom de
transfer die deze week plaatsvond. In een eerdere column heb ik de loftrompet al geschald over Sneijder, in deze column blijf ik van mening dat Sneijder een transfer naar een topteam had verdiend, bij voorkeur in Engeland.
Natuurlijk zijn meerdere positieve punten bij de transfer van Sneijder naar Galatasaray op te noemen. Zo kan de middenvelder na een periode van onzekerheid, blessureleed en toekijken bij de wedstrijden van Internazionale weer aan voetballen denken. Ook is het enthousiasme onder het Turkse voetbalpubliek groot. Sneijder zal zich zelden zo welkom hebben gevoeld bij een club. De Turkse supporters stonden in de rij om de Nederlands international te aanschouwen, waren zeer enthousiast en onthaalden hem als de verlosser. Maar wat valt te winnen voor Sneijder bij Galatasaray?
Weinig tot niets. Zo heeft Sneijder met Inter de Champions League, de Italiaanse beker, de wereldbeker voor clubteams en de Serie A gewonnen. Met Galatasaray zal hij wellicht de Turkse landstitel, de Turkse beker en de Turkse Super Cup winnen en daar stopt het bij. Sneijder kan wellicht uitgroeien tot de beste speler in de Süper Lig en Galatasaray de kwartfinale van de Champions League inloodsen, maar daar stopt het bij. De Turkse ploeg heeft niet de topspelers in huis om de allergrootste prijzen te pakken, zoals Manchester United, Manchester City en Chelsea wel hebben.
Naast het mislopen van internationale prijzen zal Sneijder zich niet in de kijker spelen bij het Nederlandse publiek. De Nederlandse voetballer liefhebber kan op
Sport1 kijken naar Spaans, Italiaans, Duits, Engels en
Belgisch voetbal. Af en toe komt een wedstrijd uit Portugal of Frankrijk voorbij, maar de duels in Turkije worden in Nederland en andere Europese landen niet tot nauwelijks gevolgd. Dat is overigens niet vreemd, want het Turkse voetbal leeft niet in Nederland.
De reden voor bovenstaande is vrij logisch: het Turkse voetbal heeft de laatste jaren geen grote successen behaald. Natuurlijk zijn de Europese clubs bekend met de fanatieke Turkse supporters en het grote thuisvoordeel van Fenerbahçe, Besiktas en Galatasaray, maar de laatste jaren boeken de Turkse clubs internationaal weinig tot geen aansprekende resultaten.
Sneijder gaf zelf aan dat hij niet meer bij de internationale top hoort, maar dat ziet hij fout. Zijn traptechniek, spelinzicht en wedstrijdmentaliteit zijn beslissend voor vrijwel elk team. Sneijder misstaat niet bij Manchester United, dat naar verluidt ook interesse in Sneijder heeft gehad. Een gemiste kans, want stel je voor: Robin van Persie en Wayne Rooney in de spits, daaromheen bewegelijke vleugelspelers en de uitblinkende traptechniek om de spitsen te bedienen. Manchester United zou meteen een gooi doen naar de Champions League-titel, alhoewel FC Barcelona en Real Madrid zeer lastige hordes zouden kunnen zijn.
Sneijder stond van oor tot oor te lachen bij zijn aankomst in Istanbul, maar eigenlijk had hij somber kunnen kijken. Hij heeft een enorme kans gemist. Niet alleen is de stap naar de Süper Lig geen succesvolle zet in zijn loopbaan, ook dienden andere mogelijkheden zich aan. Sneijder zei publiekelijk tevreden te zijn met zijn transfer, maar hij zal straks privé zeggen: 'deze transfer heb ik niet verdiend'.
