Simon Tahamata was één van de meest sierlijkste voetballers op de Belgische velden. Hij schitterde bij Standard, Beerschot en Germinal Ekeren. Voetbalnieuws sprak met de ondertussen 62-jarige ex-speler van Feyenoord en Ajax.
Tahamata speelde vier jaar voor Standard en won er twee titels, één Beker van België en hij speelde er één Europese finale. Een geweldige tijd.
"Jawel, dat is wel mijn mooiste periode geweest. Ik was 25 jaar toen ik voor Standard ging voetballen en dan zou je eigenlijk op je top moeten zijn. Ik kwam in een elftal terecht met een goede trainer (Ernst Happel, nvdr.) en in die ploeg zaten spelers die in 1980 net geen Europees kampioen waren geworden met België. Eric Gerets, Michel Preud’homme, Guy Vandersmissen, Michel Renquin… Allen speelden ze toen voor Standard. Toen ik de overgang maakte van Ajax naar Standard, was dat niet zo prettig voor me, maar dat de coach mij er echt bij wilde en dat het een ploeg met enkel internationals was, dat deed mij heel goed."
"Als je met Sigurvinsson op het middenveld kon spelen, dan moest je je handen dichtknijpen en dankbaar zijn. Als achter je Gerets en Renquin stonden, samen met Plessers en Poel - die laatste was ondergewaardeerd- dan stond er wel iets in de defensie. In de spits Edström, Standard had toen echt een topelftal."
Einde in mineur bij Standard
Dan brak het omkoopschandaal rondom Standard-Waterschei los en de hele ploeg viel uit elkaar. "Het einde was inderdaad minder. Of ik anders langer was gebleven? Ja, dat denk ik wel. We moesten eigenlijk weg. Waarom we ingestemd hebben met die omkoping? Goede vraag, waarom… Ik weet het niet, maar we zijn ervoor gestraft en klaar. Met de affaire die nu is losgebarsten in België komt het allemaal weer naar boven. Ook in Nederland spreken ze er nu terug van: 'In ’82 was er dat schandaal met Standard met Tahamata', maar goed. Dat hoort er nu eenmaal bij. Het was echt wel een zwarte bladzijde voor het Belgische voetbal, net zoals nu. Het is ook jammer voor de huidige generatie Rode Duivels, want zij verdienen de aandacht na het mooie WK in Rusland. Nu gaat het vooral over het schandaal."
Tahamata is techniektrainer bij Ajax.
Jos Daerden vergeleek hem met Eden Hazard. Hetzelfde type speler. "Met Eden? Dat is wel een goede vergelijking, Eden is wel wat sterker. Maar tegenwoordig moeten de voetballers ook atletischer zijn. Ik zie me wel wat terug in hem, inderdaad. Of het type speler zoals mijzelf zeldzamer is geworden? Misschien wel, ja. De voetballers van nu zijn allemaal atleten, maar als je het grote FC Barcelona van Andrès Iniesta, Xavi en Lionel Messi zag, dat waren geen spierbundels zoals Cristiano Ronaldo. Je mist dat soms wel, bij Ajax hebben we Hakim Ziyech, Dusan Tadic en Frenkie De Jong en dat zijn heerlijk technische voetballers. Ajax terug richting Europese subtop? We moeten eerst kampioen worden, dat is vijf jaar geleden. Het is dringend tijd."
Trainer van wereldtoppers
De Rode Duivels hebben heel wat spelers in hun rangen die door Tahamata als jeugdtrainer bij Beerschot, Standard en Ajax zijn getraind. "Ik heb Nacer Chadli en Kevin Mirallas getraind bij de jeugd van Standard. Bij Germinal Ekeren heb ik dan jongens getraind die nadien naar Ajax trokken (Tom De Mul, Thomas Vermaelen, Toby Alderweireld, Jan Vertonghen, nvdr.). Mousa Dembélé ook, maar die viel er wat uit. Hij speelde bij de nationale jeugdploegen van België linksbuiten, maar dat was hij niet. We hebben hem toen bij Ajax eigenlijk over het hoofd gezien. Bij Ajax liep toen ook Ryan Babel rond." "Het is wel leuk dat ik zoveel Rode Duivels heb getraind. Ik zeg niet dat ze door mij daar zijn geraakt, helemaal niet zelfs, maar ik heb ze misschien 5% meegegeven en de rest hebben ze zelf gedaan. Bij Ajax heb ik Frenkie de Jong, Steven Bergwijn, Matthijs de Ligt en anderen onder mijn hoede gehad. Daarvoor ook Rafael van der Vaart, Wesley Sneijder… Het doet deugd om ze nadien te zien doorbreken."
Tahamata volgt Standard en Beerschot niet meer echt. "Neen, niet echt. In Nederland krijg ik ook geen beelden te zien. Ik zag Standard in de voorronde van de Champions League wel aan het werk tegen Ajax en dat viel me toch zeer zwaar tegen. Achterin had je zo een grote sterke speler rondlopen (Christian Luyindama, nvdr.), maar als je dat vergelijkt met iemand als De Ligt... Dat is toch een enorm verschil, ook een fysiek beest, maar die kan ook aardig voetballen."
"Het is toch erg dat Beerschot zo gezakt is. Toen ik naar de club kwam (Tahamata stelde in het stadion van Beerschot zijn biografie ‘De kleine dribbelaar’ voor, nvdr.), dacht ik: ‘oh, ze spelen in eerste klasse’. Maar het is Eerste Klasse B en dat is de Belgische tweede klasse. Oei", lacht de sympathieke Tahamata. Hij heeft wel goede herinneringen aan de club.
"Ik speelde drie jaar voor Beerschot en zes jaar voor Germinal Ekeren. Ik zat dus negen jaar in Antwerpen en dat was dus toch het grootste stuk uit mijn carrière. Dat zal dus altijd speciaal blijven en dat mijn boek hier werd voorgesteld, voelde toch wel een beetje aan als thuiskomen."
Tahamata stopte op zijn 40ste bij Germinal Ekeren.
Tahamata voetbalt nog steeds
Tahamata voetbalde als kleine jongen altijd op straat en ook op zijn 62ste kan hij het voetballen niet laten, bij 'zijn' Ajax. "Ik speel nog altijd, hoor. Bij Ajax hebben we met Lucky Ajax een elftal waar we nog vaak spelen en ik sta nog bijna elke dag op het veld als techniektrainer. Ik kan het niet missen. Om je een voorbeeld te geven: gisteren ben ik om 10u begonnen tot 10u45 (U16), dan van 11u-12u (U19), dan de U15 van 12u30 tot 13u15, de U14 van 13u30-14u15 en dan nadien terug met de U16 en U17. Ik ben een man van het veld, geen vergaderbeest. Spelers vanaf 12 jaar zijn bij ons vier keer per week op de club, plus de wedstrijden. Vroeger speelden kinderen véél meer buiten en leerden ze bepaalde vaardigheden door dat spelen. Nu zitten ze vaker op dat toestel (wijst zijn iPhone aan, nvdr.) te spelen en daarom moeten we toch een soort van inhaalbeweging maken. Per training duur het toch 2,5 uur."
Tahamata is techniektrainer bij de Nederlandse topclub. Het is de enige job die hem kon bekoren. "Na mijn carrière wilde ik enkel met de jeugd werken. Ik ben bij Ajax verantwoordelijk voor de cultuurbewaring, krijg te maken met heel de jeugdopleiding, maar ik ben ook techniektrainer en houd me specifiek bezig met de buitenspelers. Ik ken alle jeugdspelers. Veel afwisseling dus. Mijn -collega-trainers noemen me ' ome Sim', want ik ben van een andere generatie. De allerjongste spelertjes spreken me zelfs aan als ' opa Simon'. Dat respect heb ik ze wel uit België moeten bijbrengen."
"Ik gaf eerst als enige iedereen aan tafel een hand. Soms liepen ze in Ajax elkaar gewoon voorbij zonder te groeten. Normen en waarden zijn heel belangrijk en dat moet je de kinderen meegeven. Ik was vijf jaar weggeweest bij de jeugd van Ajax en toen ik terugkwam, was dat verwaterd. Bij een presentatie vroegen ze toen aan mij wat er zo veranderd was. Ik zei toen: ‘normen en waarden, hoe wij met elkaar omgaan. Dat is schandalig’. Ik keek toen de zaal in en ik zag mensen denken van ‘oh, zou hij het over mij hebben?’ Iedereen die voor de club werkt, moet je dankbaar zijn. Iedereen is belangrijk, van de man die aan de poort staat tot elke jeugdtrainer. Sla er een praatje mee en zeg niet enkel ‘hoi, hey’. Omgangswaarden, dat vind ik zeer belangrijk."
Simon Tahamata - de kleine dribbelaar - Tonny van der Mee - Uitgeverij Edicola - 9789492920249 - € 19,95 - 288 pag.
Simon Tahamata signeert zijn biografie op dinsdag 30 oktober om 14u30 op de Boekenbeurs in Antwerpen (hal 3, stand 306, Agora).
INTERVIEW:
— Claudio Reulens 💻⚽ (@CReulens) 23 oktober 2018
Simon #Tahamata (62): "Sta nog dagelijks op het veld"
🗣Daarnaast over zijn periode bij #Standard, het omkoopschandaal, #Beerschot en #Ajax. https://t.co/aaCgAX4Byh
