Antwerp haalde in de voorbije transferperiode uit met de komst van Kevin Mirallas. Die transfer werd geregeld door diens makelaar Christophe Henrotay, die onlangs in opspraak kwam bij gesjoemel met transfercommissies.
Henrotay werkt steeds samen met zijn schoonbroer en partner Christophe Cheniaux, en met dat duo werkt Mirallas al jarenlang samen. De Rode Duivel blijft achter zijn makelaars staan. "Ik maak me geen zorgen," verklaarde Mirallas aan Het Laatste Nieuws. "Ik werk al 16 jaar met hen. Er was nooit een vuiltje aan de lucht."
"Het is erg triest voor hun vrouwen en hun familie. Hopelijk raakt alles snel uitgeklaard. Bayat werd ook veel ten laste gelegd, maar uiteindelijk bleef het toch ook bij een boete en is hij alweer aan het werk", aldus Mirallas.
Vlap of Flop? Angst voor Stanciu-syndroom slaat toe bij Anderlecht
Geen Michel Vlap te bemerken bij RSC Anderlecht tegen Sint-Truiden. Hij was niet te vinden op het veld, noch te spotten op de reservebank. Zelfs niet in de tribunes van het Lotto Park. Vlap was ziekjes, zoals hij zelf ook liet weten via Instagram. Al is het nog maar de vraag of hij wel in de basis had gestaan indien hij gezond was geweest. De Nederlander kon zijn hoge transfersom, zo'n 8 miljoen euro, voorlopig nog niet rechtvaardigen. Uiteraard verdient hij nog tijd en krediet, zeker onder nieuwe coach Frank Vercauteren. Maar hier en daar wordt nu al gevreesd voor een Stanciu-scenario.
VLAP SCHITTERT (EENMALIG)
Het begon nochtans allemaal erg veelbelovend. Op een zomerse namiddag in augustus scoorde Vlap tijdens de seizoensopener zijn eerste doelpunt voor Anderlecht. Na dertien minuten spelen tegen KV Oostende krulde de Nederlander de bal enig mooi binnen in de verste hoek. Puur op gevoel en zuivere techniek. Ook zijn tweede treffer was er één om in te kaderen, maar die werd afgekeurd. Anderlecht zat op rozen en het steeds kritische publiek ontdekte de nieuwe smaakmaker. De partij tegen het vernieuwde KVO 3.0 (of was het nu alweer 4.0?) ging wel verloren. Een accident de parcours, luidde het.
Maar de wedstrijden vorderden en de prestaties bleven ondermaats. Zowel van Anderlecht als van Vlap. De Nederlander toont zich naast het veld enorm aimabel en sympathiek, maar op de grasmat lijkt het voorlopig niet te vlotten. Hij was één van de weinige transferdossiers die voormalig technisch directeur Frank Arnesen behandelde van A tot Z, naast de huur van Derrick Luckassen en de toekomstgerichte Kristian Arnstad. Maar momenteel oogt hij meer een modale aankoop van twee miljoen euro in plaats van een toptransfer van acht miljoen euro.
EEN START A LA VLAP
Betaalde Anderlecht dan te veel voor de middenvelder? Niet meteen. Vlap maakte de voorbije jaren bij sc Heerenveen een grote indruk in de Eredivisie. Vorig seizoen scoorde hij bijvoorbeeld 16 doelpunten in 34 wedstrijden, met daarbij nog 6 assists. Op basis van deze fraaie cijfers, zijn interessant profiel, leeftijd (22) én statuut als beloftevolle Nederlander, was die prijs weliswaar pittig, maar enigszins nog te verdedigen. Vlap heeft tijd nodig, maar dat is iets wat zijn carrière al langer kenmerkt.
Bij Heerenveen had Vlap de nodige inspanningen nodig om er uiteindelijk onmisbaar te worden. In Friesland werd hij namelijk nooit echt omschreven als hét grote talent bij uitstek. Bij de U16 en U17 van Heerenveen werd hem zelfs geen carrière als profvoetballer toegeschreven. In die periode sukkelde de lange middenvelder met rugproblemen, het resultaat van zijn groeischeut in die periode - Vlap meet 1 meter 90.
Toen durfde niemand in en rond het Abe Lenstra Stadion nog te dromen dat diezelfde nuchtere jongen de clubkas met acht miljoen euro zou spijzen. Vandaag bestellen de fans van De Superfriezen in grote getale het Anderlechtshirt bedrukt met het rugnummer 10. Er zijn ook regelmatig Heerenveenfans te spotten op de tribunes van het Lotto Park. Vlap heeft iets nagelaten in Friesland, maar hij had tijd nodig.
VLAP VLOEKT
"Dit is een goede basis om verder op te werken," Franky Vercauteren was tevreden met het resultaat tegen Sint-Truiden. De nieuwe T1 legde andere accenten bij Anderlecht en de hand van Vercauteren was toch enigszins te merken tijdens de gewonnen wedstrijd tegen de Kanaries. De centrale driehoek werd omgedraaid op het middenveld, daardoor stonden tegen Sint-Truiden niet twee maar slechts één centrale middenvelder op het veld. Zo mocht de verguisde Adrien Trebel postvatten tegen de Limburgers naast Albert Sambi-Lokonga, waardoor meer controle werd ingebouwd. En dat loonde ook.
De aanvallende middenvelders waren Nacer Chadli (links), Yari Verschaeren (rechts) en Alexis Saelemaekers (centraal). Die onuitgegeven aanvallende linie deed het goed. En dat terwijl Vlap ziek in bed lag. En net daarom moést Vercauteren wel experimenteren op de positie van aanvallende middenvelder. Wat een timing om ziek uit te vallen ... Op training werden verschillende opties uitgetest, waarbij de keuze uiteindelijk viel op Saelemaekers. Die deed het meer dan behoorlijk als centrale aanvallende middenvelder, en dat terwijl hij nochtans van nature een flankspeler pur sang is.
VLAP EN VERCAUTEREN
De afwezigheid van Vlap noopten Vercauteren tot creatieve denkoefeningen, waarbij de oplossing met Saelemaekers een succes was. Maar Vercauteren dokterde nog enkele pistes uit. Hij overwoog ook om Chadli centraal te posteren en daarnaast lijkt het ook meer aangewezen om Verschaeren daar uit te spelen. In tegenstelling tot onder het bewind van Vincent Kompany, is er in het systeem-Vercauteren momenteel slechts één plaats als centrale middenvelder. Maar er zijn wel vijf kandidaten, want ook ene Samir Nasri, weliswaar nog een tijdje uit roulatie, loopt nog rond te Neerpede. Voor Vlap wordt het ongetwijfeld even slikken.
Verschaeren, Saelemaekers en Chadli hebben daarbij het voordeel enorm polyvalent te zijn en aldus beschikbaar voor meerdere plaatsen. Interessant om tijdens de wedstrijd positionele en tactische wissels door te voeren. Vlap kan uit de voeten als spelmaker op het centrale middenveld, maar een controlerende speler voor de verdediging à la Sambi Lokonga of Trebel is hij niet. Als tweede spits kan hij ook worden uitgespeeld, maar die positie bestaat helaas niet onder Vercauteren.
VLAP VRAAGT TIJD
Voorlopig rendeert hij dus niet naar behoren en het is nog maar de vraag of hij in de nabije toekomst snel weer zal terugkeren in de basis. Zeker als er vrijdagavond wordt bevestigd in Eupen. De geïnvesteerde acht miljoen euro betekent wel niet meteen weggegooid geld. In het verleden bewees de Fries al dat een moeilijke start niet noodzakelijk een slecht verhaal betekent. Integendeel. Het seizoen is nog lang, en onvermijdelijk komen er nog schorsingen en blessures aan bij Anderlecht.
Aan Vlap om de kansen te grijpen die op zijn pad komen te liggen. En van zijn passage een succes te maken waardoor Anderlecht eindelijk eens kan genieten van een succesvolle miljoenenaankoop. Bubacarr Sanneh kostte de club evenveel geld en Nicolae Stanciu, nota bene een speler op dezelfde positie, spant nog steeds de kroon met 9,7 miljoen euro. Een geslaagde topaankoop is meer dan welkom te Neerpede, al blijft men als de dood voor een nieuw Stanciu-scenario.
POLL: Naïef van Mirallas of siert dit hem?