RSC Anderlecht werd verplicht om in januari een kwaliteitsinjectie door te voeren. Paars-Wit haalde vier nieuwkomers binnen, waarvan maar de helft effectief kon overtuigen.
Kemar Lawrence en Michael Murillo toonden reeds vlagen van hun grote kwaliteiten, maar over de waarde van Marko Pjaca en Dejan Joveljic hangen nog veel vraagtekens. Vooral die laatste blonk uit door middelmatige prestaties. Anderlecht huurde de Servische aanvaller van Eintracht Frankfurt om voor de nodige doelpunten te zorgen, maar die kwamen niet. Enkel tegen Waasland-Beveren wist Joveljic te scoren, al mocht Michel Vlap eerder aanspraak maken op die goal.
De doelpuntenproductie van Joveljic tikte echter af op dat schamel doelpuntje, waarbij Anderlecht toch op z'n honger bleef zitten. Nochtans kreeg de aanvaller kansen genoeg, zoals blijkt uit de expected goals, een statistisch en betrouwbaar model dat de waarschijnlijkheid per doelkans effectief kan meten via verschillende algoritmes. Joveljic was per 90 minuten goed voor 0,26 doelpunt, terwijl dat in normale omstandigheden 0,4 moest zijn. Die 0,26 kwam er dus alleen maar door zijn toevalstreffer tegen Waasland-Beveren.
CHADLI EN VLAP BOVENMATIG
Zonder dat éné doelpunt zou Joveljic dus een negatief verschil laten optekenen van 0,4, wat een enorme afwijking is, zeker als aanvaller zijnde. Gelukkig voor de Serviër blijft de schade dus nog redelijk beperkt tot -0,14, wat in de lijn ligt van de statistieken van Kemar Roofe (-0,13). Nacer Chadli (+0,26) en Michel Vlap (+0,16) schrijven dan weer een positief verhaal met gunstige verschillen tussen gescoorde doelpunten en de expected goals. De rest van de ploeg balanceert tussen -0,06 en +0,07.
