De Rode Duivels leden zondag hun zwaarste ontgoocheling sinds jaren. België verloor met 2-0 van Marokko en daardoor is de kwalificatie voor de achtste finales hoogst onzeker. Er zijn veel oorzaken voor de sportieve malaise bij de Rode Duivels, waaronder ook de slechte vorm van Kevin De Bruyne. Maar de schuld mag niet integraal in zijn schoenen geschoven worden.
GEFRUSTREERDE DE BRUYNE
Door de blessure van Romelu Lukaku en de blijvende vraagtekens rond Eden Hazard was de hoop van de ganse natie in Qatar gevestigd op Kevin De Bruyne. De metronoom van Manchester City is de beste speler van de Rode Duivels, maar hij geeft nu al twee wedstrijden niet thuis op het Wereldkampioenschap. De Bruyne krijgt daarom veel kritiek te slikken want de beste speler van de ploeg levert veel te weinig volgens zijn importantie, reputatie en immense kwaliteiten. Daarnaast scoort hij ook geen punten door zijn negatieve attitude op het veld, met veel wrevel, frustratie en ergernissen.
Herinner je bijvoorbeeld het incident met Toby Alderweireld tijdens de eerste groepswedstrijd tegen Canada, toen de gemoederen verhit raakten tussen beide Rode Duivels. De Bruyne maakte zelfs een wegwerpgebaar richting de centrale verdediger. Of de foto voor de wedstrijd tegen Marokko, wanneer Romelu Lukaku de groep toespreekt om hen motivatie in te pompen. De Bruyne was de enige die zijn ploegmaats niet omarmde. “Het is de beste speler van deze selectie, maar hij frustreert de anderen en is gefrustreerd omdat het zelf niet loopt. En da’s geen goed teken”, merkte Gilles De Bilde op.
En ook naast het veld toonde Kevin De Bruyne dat hij niet met hoge verwachtingen afzakte naar Qatar. Dat bleek duidelijk in een interview met The Guardian - dat afgenomen was voor de start van het Wereldkampioenschap. Of België wereldkampioen kan worden? “No chance”, repliceerde De Bruyne aan de Britse krant. “We zijn te oud.” Die gevoelige uitspraak deed de al sombere stemming in de Belgische selectie óók al geen deugd. De combinatie van al deze zaken zorgen ervoor dat De Bruyne flink wat kritiek te slikken krijgt in België. Maar enige nuance is ook op zijn plaats.
BELGIË IS MANCHESTER CITY NIET
Kevin De Bruyne is namelijk een echte perfectionist. Door die ingesteldheid - en uiteraard door zijn immens talent - gedijt hij perfect bij Manchester City, vandaag zowat de beste ploeg ter wereld. Maar België is uiteraard Manchester City niet. Wij kunnen niet op hetzelfde niveau spelen zoals de Citizens. “Bij de nationale ploeg is het aanpassen aan de spelers die we hebben. Frustreert mij dat soms? Ja. Maar ik zou dat minder moeten tonen. Dat is ook de perfectie die ik nastreef als speler. Dat is goed. En dat is soms slecht”, zei De Bruyne vorige week tijdens een persconferentie.
Kevin De Bruyne krijgt in Qatar het verwijt dat hij te weinig levert en niet de verwachte impact maakt op de ploeg. De Bruyne speelt bij Manchester City weliswaar met de beste spelers ter wereld, maar bij België moet hij nog meer zijn stempel drukken en tonen dat hij de beste speler is. Hij moet de kar trekken bij de Rode Duivels en zich meer profileren, ongeacht het grote verschil in het spelersmateriaal. Maar de huidige sportieve malaise van de Belgische nationale ploeg integraal in zijn schoenen schuiven, dat is ook onrechtvaardig.
KDB WORDT NIET GOED GEBRUIKT
Kevin De Bruyne maakt het verschil bij Manchester City in de final third van het veld en in die zone krijgt hij een absolute vrijheid van Pep Guardiola. Bij België is de situatie weer anders. Daar moet De Bruyne overal op het veld het verschil kunnen maken. En dat is een quasi onmogelijke opdracht want de spelers rond hem zijn - met alle respect - niet goed genoeg om De Bruyne op zijn beste manier te laten voetballen. Zijn huidige collega-Duivels slagen er niet in om hem goed te positioneren in de laatste dertig meter, iets wat ook te maken heeft met zijn vreemde rol als ‘zeven en half’.
Kevin De Bruyne wordt slecht aangespeeld of vaak de diepte ingestuurd. Daardoor moet hij veel te veel ruimte bestrijken om de bal te krijgen en daardoor bevindt hij zich doorgaans ook op een positie waar hij niet beslissend kan zijn. De Bruyne moet spelers met diepgang rond zich hebben, zoals Romelu Lukaku, Jérémy Doku of zelfs Loïs Openda. Hij moet zélf niet voor diepgang zorgen. En als hij zich eens in een goede positie bevindt, dan lopen de andere Rode Duivels rond hem niet goed. Op die manier wordt het voor De Bruyne wel érg moeilijk om de ploeg bij de hand te nemen.
DE INTENTIES ZIJN ER NOCHTANS WEL
Ondanks de negatieve perceptie rond hem, probeert Kevin De Bruyne toch te leveren. Dat blijkt bijvoorbeeld uit het aantal verstuurde passes in de box tegen Marokko. 6 stuks telde hij er. Dat is het dubbele van Hakim Ziyech, de primus in dat onderdeel bij de Leeuwen van de Atlas. De Bruyne ondernam 4 versnellingen met de bal aan de voet, het hoogste aantal bij de Belgen. Hij ondernam na Eden Hazard het meeste offensieve acties. Na Jan Vertonghen en Axel Witsel de meeste balrecuperaties. Na Eden Hazard de meeste dribbels, … De Bruyne probeert zijn stempel te drukken. Maar de spelers rondom KDB moeten hem op de juiste manier ondersteunen en gebruiken.
