Voorlopig mag Erik ten Hag zich nog trainer van Manchester United noemen, maar de stoel van de Nederlander blijft zwaar wankelen. De resultaten van de Engelse grootmacht zijn voorlopig weer dramatisch te noemen: amper 8 op 21 en een veertiende plaats in de Premier League en in de Europa League slechts gelijke spelen tegen FC Twente en FC Porto.
Ook het voetbal van United blijft zeer wisselvallig en daardoor ligt het hoofd van Ten Hag op het kapblok. De trainer wordt daarbij niet altijd geholpen door zijn spelers, die soms een weinig gemotiveerde indruk maken. Er worden al een hele tijd grote vraagtekens geplaatst bij de mentaliteit van een aantal spelers.
Rashford is een rotte appel bij Man Utd
Er zouden een aantal 'rotte appels' in de selectie zitten bij United. Die term nam José Mourinho enkele jaren geleden ook al eens in de mond. De Portugees had het toen over twee spelers die de boel verziekten. "Anthony Martial was er daar één van, die is inmiddels weg. Het feit dat Mourinho zei dat er nog één zit. Dat kan er maar één zijn en dat is Rashford", stelt de in Engeland actieve correspondent Geert Langendorff in de AD Voetbalpodcast.
Rashford is in principe één van de chouchous van Old Trafford, maar presteerde de voorbije jaren zeer wisselvallig. Vorig seizoen kwam hij ook in opspraak voor zijn gedrag naast het veld. Zo moest hij zich in november verontschuldigen omdat hij zijn verjaardag gaan vieren was in een discotheek vlak na een 3-0-nederlaag in de derby tegen City, terwijl hij in januari een training miste omdat hij aan het feesten was in Belfast.
Problemen buiten het veld en solliciteren naar rood
"Rashford had vorig jaar problemen buiten het veld. Hij kleurde niet helemaal binnen de lijntjes", zegt Langendorff daarover. "En wie hem zondag zag tegen Aston Villa. Hij zat opzichtig te solliciteren naar een rode kaart. Gelukkig kon Ten Hag net op tijd ingrijpen en hem naar de kant halen."
Vorig weekend flirtte Rashford inderdaad met een tweede gele kaart tegen Aston Villa, maar Ten Hag wisselde hem voor het zover kwam. Desondanks blijft de Engelse aanvaller, die bij de nationale ploeg wel al een hele tijd uit beeld verdwenen is, toch het vertrouwen genieten.
