Noah Sadiki maakte de overstap van RSC Anderlecht naar Union SG. Daar speet de middenvelder de pannen van het dak. Dit seizoen is het jeugdproduct van Paars-Wit op weg naar de titel met Union. Hij gaf een interview aan Het Nieuwsblad.
Sadiki kende een turbulent verleden bij Anderlecht. Onder meer door de uitbarsting van zijn vader François tegen enkele Anderlecht-fans. Uiteindelijk koos de Congolese international er voor om naar de Brusselse rivaal te trekken. Komende zomer lonkt een stap hogerop.
Nul respect
Sadiki had geen houvast bij Anderlecht. “Drie coaches, drie andere visies. Voor mij was dat verwarrend. Ik debuteerde onder Vincent, tegen Brugge, en de dag erna was hij weg. Wat gaat er nu gebeuren? Felice gaf me kansen, tot de wedstrijd op Westerlo waar iedereen slecht was en ik in de rust eraf ga. Daarna kom ik niet meer aan bod, tot de match op West Ham. En dan vliegt hij buiten.”
Volgens de middenvelder kreeg hij vervolgens nul respect. “Met Riemer was mijn verhaal gedaan. Ik speelde nog nauwelijks, als linkerflank, rechterflank, als rechtsback. Ik voelde me slecht. Ik kreeg niet meer het respect dat ik verdiende. Ik vond dat ik beter kon en meer verdiende. Hij was het daar niet mee eens. Dus speelde ik bij de U21, wat me totaal niet stoorde. Daar had ik nog plezier.”
Groot voorbeeld
Toch spiegelt Sadiki zich aan een Anderlecht-icoon. “Youri Tielemans. Zijn debuut als 16-jarige was tegen Lokeren, toch? Ik herinner me dat nog. Met links én rechts scoren tegen KV Oostende, dat weet ik ook nog. Als ik ooit doorbrak als middenvelder bij Anderlecht, dan wilde ik zoals Tielemans zijn.”
De ambities van Sadiki gaan echter nog verder. Onder andere het Franse Olympique Lyon wordt genoemd. “Zelfs beter zijn. Maar zijn linker én rechter zijn beter. Ik kan wel trappen, maar ik heb het alleen nog niet getoond in wedstrijden. Vraag maar aan Kevin Mirallas.”
