Matthias Schoenaerts is één van de beste acteurs van België. De voormalige jeugdspeler van Beerschot duikt regelmatig op in Hollywood-films, al blijft hij zelf naar eigen zeggen liever uit de spotlights. Tegenover goede vriend Sergio Herman spreekt Schoenaerts voor het eerst openhartig over zijn leven.
Schoenaerts (47) is een gesloten boek naar de buitenwereld toe, maar de acteur was wél open tegenover goede vriend en TV-kok Sergio Herman. Schoenaerts sprak onder meer over zijn bizarre jeugd en ongewone relatie met zijn vader. Ook liet hij zich voor het eerst uit over een drama dat zich afspeelde toen hij nog maar vijf jaar was.
Zelfmoord halfzus
Schoenaerts groeide op in een ongewone situatie. Lang wist hij niet wie zijn vader was. Wanneer de acteur vijf jaar was pleegde zijn halfzus Helga op 21-jarige leeftijd zelfmoord. “Zij is tijdens een ruzie met mijn papa voor zijn ogen vanaf de vijfde verdieping naar beneden gesprongen. Later heb ik het daar met papa slechts één keer over gehad. Niet langer dan dertig seconden. Hij zei ‘dat hij wachtte op een hemels bericht dat zij was aangekomen’. Prachtig geformuleerd, maar op het moment dat hij dat vertelde, was hij wel al twintig jaar op dat bericht aan het wachten.”
Indertijd wist Matthias Schoenaerts zelfs niet dat Julien Schoenaerts zijn vader was. Zijn vader kampte met bipolaire stoornissen en zat vaak in de psychiatrie. De familie van Julie keurde ook zijn nieuw huwelijk met de mama van Matthias, Marie-Dominique Wiche, af. De 52-jarige Julien kreeg uiteindelijk een kind met de 24-jarige Marie-Dominique. “Het verboden en uitgespuwde kind”, zei Matthias. “Tot mijn achtste dacht ik zelfs dat ik een Italiaanse vader had.” Matthias Schoenaerts had een geweldige band met zijn moeder en later bouwde hij ook een band op met zijn vader Julien.
Moeilijke jeugd
Maar de acteur heeft geen gemakkelijke jeugd gehad met een vader die psychose na psychose kreeg. “Mijn papa was charmant, maar ook een vuurbal, hij vernietigde alles wat op zijn pad kwam. Van mijn 12de tot mijn 15de zat ik maandelijks op het politiebureau. Ik was onevenwichtig, onhandelbaar. Tot een jeugdrechter besloot in te grijpen en dat was hoognodig, anders kan een leven echt verloren gaan", citeert Het Laatste Nieuws.
