Het
WK in Brazilië is het sportieve hoogtepunt voor elke voetballer en supporter. Om u alvast een nieuwe, leuke kijk te geven op dit sportieve spektakel heeft VoetbalNieuws een wekelijkse columniste in huis gehaald. Niemand minder dan Hilde Van Malderen zal wekelijks haar blik op het WK verwoorden op onze website.
Dan kan je wel zeggen: och, een oefenmatch, dat doet er eigenlijk niet toe. Het resultaat is niet zo belangrijk. We moeten wat dingen proberen, jongens ritme geven. Dat is allemaal waar, als er geen WK aankomt. Als het land niet op zijn kop staat en de Duivels niet moeten worden uitgezwaaid. Normaal gezien kunnen oefeninterlands me zelden boeien. Vriendschappelijk voetballen is me te vrijblijvend.
Ik kijk wel, maar met een half oog. Als het niet voor echt is, hoeft het niet voor mij. Ik wil zweet zien, geen gezondheidswandeling. Ook zaterdag tegen Tunesië had ik moeite om mijn aandacht erbij te houden. Die hagel vond ik het meest interessante van de hele uitzending. Zo’n grote ijsbollen had ik namelijk nog nooit gezien. Je zou er zowaar een teken van bovenaf in kunnen zien. Nu alleen nog bepalen welk.
Het ging niet om de match zelf natuurlijk. Wel om het gevoel. Stel je maar eens voor dat het 0-0 was gebleven. Hoe vertrek je dan naar Brazilië? Met een kleine stekel in je kont? Met een stemmetje in je hoofd dat blijft herhalen: "We beginnen dus wel tegen de Algerijnen. En die zijn beter dan de Tunesiërs. En van Tunesië konden we niet winnen. Het zal toch niet waar zijn hé?" Onvermijdelijk sluipt er in zo’n geval vertwijfeling in de rangen. Gelukkig heeft Dries Mertens dat onheil voorkomen. Al vond ik hem niet bijster goed. Die hoekschoppen, man toch.
Zo blijft alles perfect verder bollen. De Rode Duivels zijn mooi uitgezwaaid en het Braziliaans circus kan beginnen. En het mag nu echt wel beginnen. Ik ben het beu om overal Rode Duivels te zien op blikjes, ijsjes, fopspenen, zonnebrillen, ja zelfs handzeep. Je kan het zo gek niet bedenken of er staat een driekleur op. Dat zijn Hollandse toestanden, maar zonder dat verschrikkelijke oranje. "Jesus", zei een vriendin, "het WK is nog niet begonnen en ik ben het al beu." En dat allemaal door die overload aan driekleur in de winkels. Ze heeft een punt, trop begint ook voor mij te veel te worden. Nu wil ik gewoon voetbal zien.
Please, give me the real thing.
