Luciano Da Silva was van 2000-2007 doelman bij het toenmalige Germinal Beerschot. De Braziliaanse doelman was er een publiekslieveling. Nadien trok hij naar FC Groningen en daar sloot hij in 2014 zijn loopbaan af. VoetbalNieuws had een exclusief gesprek met de goedlachse Braziliaan.
Hij keerde in 2014 terug naar Brazilië. "Alles gaat goed met mij. Ik ben nog altijd zeer actief in het voetbal. Ik train nog elke dag mee met mijn ex-club. Samen met mijn eerste keeperstrainer geef ik ook training aan doelmannen. Voor een voetballer is het zeer moeilijk om plots niets meer te gaan doen en ik ga daarom ook nog alle dagen naar de fitness. Dat is goed voor mijn gemoed en mijn fysiek."
De ex-doelman woont nu terug in Brazilië.
Hij is al bijna 9 jaar weg uit de Belgische competitie, toch volgt hij het voetbal in België nog steeds op de voet. "Natuurlijk volg ik het nog. Twee weken geleden genoot ik nog van de partij tussen
Club Brugge en AA Gent. Het was een fantastische wedstrijd waarin ik twee goede doelmannen aan het werk zag."
Beerschot zit nog steeds in zijn hart. "Ik volg hen elk weekend. De club zit voor altijd in mijn hart, het maakt niet uit op welk niveau ze spelen. Ik weet dat het zware tijden zijn geweest voor de club, maar ik ben er zeker van dat we sterker zullen terugkeren. Beerschot zal snel weer op het hoogste niveau actief zijn en dat is de enige plaats waar het thuishoort."
Hij kende prachtige jaren op Het Kiel. Zijn periode in Antwerpen zal hij nooit vergeten. "Er waren zoveel mooie momenten. Alle derby’s tegen Antwerp die we wonnen… Ik denk niet dat ik één keer van hen heb verloren. Mijn hart gaat steeds sneller als ik er aan terugdenk", lacht Luciano.
Luciano speelde zeven jaar bij FC Groningen.
"Het was altijd een groot feest na die wedstrijden. Ik vergeet ook nooit dat de fans voor mijn verjaardag een grote vlag hadden gemaakt met een groot hart met de tekst: "Luciano, voor altijd in ons hart". Prachtig! De bekerwinst tegen Club Brugge was ook een geweldig moment. Ik speelde met drie gebroken ribben en de fans sturen me nog vaak berichten over die dag. Dat waren mijn mooiste momenten bij Beerschot."
De ex-doelman blikt tevreden terug op zijn carrière. "Ik ben zeer gelovig en ik bedank God voor alles wat hij mij heeft gegeven. Met mijn 1m80 was ik zeker niet de grootste doelman en daardoor hadden de mensen vaak twijfels over mij. Ik bedank God dat ik kon samenwerken met iemand als Pier Thysen bij Beerschot. Hij geloofde in mij en gaf mij de kans. Daardoor heb ik een beter leven en kon ik ook mijn ouders een beter leven schenken."
De bekerwinst tegen Club Brugge zal Luciano nooit vergeten.
Luciano kwam op jonge leeftijd over vanuit Brazilië. Die aanpassing is niet makkelijk. Rafael Galhardo kent dezelfde problemen bij
Anderlecht. Luciano geeft hem en
RSCA alvast raad.
"Ja, het begin was zeer hard. Je hebt het probleem met de taal en daardoor kan je jezelf moeilijk uitdrukken. Als ik hem raad kan geven? Probeer zeer close te zijn met je ploegmaats, ook buiten het veld. Zo kan je je Frans, Engels of Nederlands oefenen en dan zal het na verloop van tijd beter gaan. De club moet hem zeker de tijd geven om zich aan te passen. Soms past een speler zich snel aan en soms duurt het wat langer. Ik wens hem alvast veel succes want Anderlecht is een prachtige club en België is een prachtig land om in te leven en te voetballen", besluit Luciano.