Filip De Wilde was op het EK 2000 eerste doelman bij de Rode Duivels. Hij kende een dramatisch EK met blunders tegen Zweden en Turkije. Hij kende achteraf geen makkelijke periode.
"Op dat EK was ik al 35, bijna 36, en had ik een dertigtal interlands gespeeld, waaronder één
WK, maar ik was eerlijk gezegd nog niet van plan om mijn internationale carrière stop te zetten. Ik denk ook niet dat dat nodig geweest was zonder die twee fouten, de rode kaart en de vier matchen schorsing die ik kreeg. Maar nu was het natuurlijk over en uit. De Rode Duivels hadden mij niet meer nodig en ik had geen zin meer in de druk om de nummer een van België te zijn. Wat wel jammer is, is dat ik vaak denk: ik had beter nog voor dat EK kunnen stoppen", zegt hij in
Sport/Voetbalmagazine.
"Of je het nu wilt of niet: mijn verleden bij de nationale ploeg zal daar altijd wat door overschaduwd blijven. Op dat moment zelf was het voor mij persoonlijk best zwaar. Na het EK ben ik met vakantie vertrokken met mijn familie. Ik had er nood aan om me wat te isoleren, wat afstand te nemen van het voetbal. En ik ben er wel fier op dat ik het snel achter mij heb kunnen laten. Eind augustus kwalificeerde ik me met
Anderlecht tegen FC Porto voor de Champions League, waarin we dat seizoen groepswinnaar werden en de tweede ronde haalden."