Beerschot nam dit seizoen zijn slechtste start in 33 jaar en daarvoor betaalt Peter Maes het gelag. Nochtans werd hij in het tussenseizoen – op een bedenkelijke wijze weliswaar – opgepikt bij Sint-Truiden en werd Maes bij Beerschot voorgesteld als de ideale coach voor de club. Draaide dat even anders uit. Maes haalde een bedroevend rapport, waarmee hij de slechtst presterende Beerschot-coach is van de voorbije jaren.
AANGEKONDIGD AFSCHEID
Wat al dagenlang circuleerde in de wandelgangen van het Kiel, heeft dinsdag ook effectief plaatsgevonden. Na een erbarmelijke reeks van amper 1 punt op 21 nam Beerschot afscheid van Peter Maes. Daarnaast werd ook de samenwerking met assistent Davy Heymans en conditietrainer Stefan Winters beëindigd. Via een officieel persbericht werd Maes bedankt “voor zijn professionaliteit, vakmanschap en inzet van de afgelopen maanden”, en werden Maes, Heymans en Winters veel succes toegewenst in hun verdere carrière.
Gelet op de povere resultaten onder het sportief bewind van Peter Maes is zijn recent ontslag uiteraard geen grote verrassing. Maes puurde amper één punt over zeven competitiewedstrijden, wat dus een enorm magere balans inhoudt van amper 1 op 21. In de voorbije jaren deden zijn voorgangers bij Beerschot het in hun eerste zeven wedstrijden beduidend beter dan Maes. Edward Still (10 op 21), Hernan Losada (10 op 21 in 1B, 15 op 21 in 1A) en zelfs Stijn Vreven (9 op 21) pakten bij Beerschot uit met een veel grotere productiviteit dan Maes dit jaar.
SLUIMEREND PROBLEEM
Eén dag na de 0-1 nederlaag tegen Sint-Truiden, kreeg Peter Maes ten slotte het nekschot van Beerschot. Net na deze match, die voor Maes intern omschreven werd als zijn allerlaatste kans, vond er reeds een officieus crisisberaad plaats op bestuursniveau. Enkel de collectieve inzet van de Beerschot-spelers en hun wilskracht deden de decion makers nog twijfelen. Per slot van rekening won Beerschot volgens de cijfers meer duels dan Sint-Truiden, én telden de Antwerpenaren bijna 5 keer meer expected goals dan de Limburgers.
’t Is daarom dat Francis Vrancken zich eerder op de oppervlakte hield na de nieuwe nederlaag tegen Sint-Truiden. De voorzitter van Beerschot wilde na de wedstrijd geen overhaaste beslissingen nemen, want er vielen toch enkele positieve waar te nemen - ondanks de zesde verliespartij van het seizoen. "We moeten dit eerst even rustig laten bezinken. Ik vond ons tegen Sint-Truiden trouwens niet slecht spelen", aldus Vrancken. “Nu is het zaak om alles rustig even op een rijtje te zetten.”
Hoewel de data dit seizoen veelal in het voordeel spreken van Beerschot en Peter Maes, was dat dus helemaal het geval niet voor de resultaten. Eind augustus trok Sport/Voetbalmagazine al aan de alarmbel over de situatie van Maes op het Kiel. Volgens het weekblad waren de spelers geen voorstander van diens trainingsmethodes, die erg contrasterend waren in vergelijking met zijn ‘innovatieve’ en moderne voorgangers Will Still en Hernan Losada. Maes opteerde voor lange trainingssessies, vooral met de focus op herhaling en steeds dezelfde oefenvormen.
DE VETE
Nochtans werd Peter Maes in het voorbije tussenseizoen beschouwd én voorgesteld als dé ideale coach die Beerschot naar een hoger niveau moest tillen. De club haalde hem zelfs op een veelbesproken manier weg bij Sint-Truiden, waar hij op dat moment nog een contract had lopen. Zijn plotse vertrek betekende uiteraard een sportieve aderlating voor STVV, maar de woede in Limburg werd dubbel zo groot omdat Beerschot daarvoor geen transfersom betaalde. Maes deed volgens de letter van de wet zijn uitzegperiode uit bij STVV, waarna hij gratis naar Beerschot kon overstappen.
Peter Maes plukte de vruchten van zijn uitstekend geleverde werk bij Sint-Truiden, en hij greep de aangeboden opportuniteit bij Beerschot met beide handen. “De sportieve mogelijkheden bij Beerschot zijn groter”, verklaarde Maes nadat de overstap geofficialiseerd werd. “Wij beschouwden Peter Maes gewoon als de juiste man om ons volgend seizoen te helpen bevestigen in 1A”, gaf Beerschot-voorzitter Francis Vrancken op zijn beurt mee.
Peter Maes was na Marc Brys de tweede coach die Beerschot wegplukte bij Sint-Truiden, maar vooral de manier waarop was dus bedenkelijk. En erg verrassend ook. Vanuit het niets werd Maes voorgesteld bij Beerschot, zelfs de doorgaans goed geïnformeerde journalisten en clubwatchers waren in snelheid gepakt. Naar eigen zeggen verhuisde Maes omwille van het betere sportief plan bij de Antwerpenaren, maar STVV-voorzitter David Meekers verklaarde vorig weekend in het Belang van Limburg dat Maes enkel om financiële redenen is vertrokken.
Je kan Peter Maes zijn sportieve en financiële ambities niet kwalijk nemen, maar de manier waarop hij vertrok bij Sint-Truiden was uiteraard niet netjes. En dat sloeg diepe wonden in Limburg. Maandag was het bestuur van Sint-Truiden weliswaar aanwezig tijdens de wedstrijd tegen Beerschot, maar de Limburgers lieten de protocollaire bestuursreceptie wijselijk aan zich passeren. En uiteindelijk haalde Sint-Truiden ook zijn gram. Niet alleen wonnen ze de wedstrijd van Beerschot, één dag nadien werd Maes zelfs de laan uitgestuurd op het Kiel.
DRUK WERD TE GROOT
“We willen tussen plaatsen zeven en tien eindigen”, gaf Peter Maes aan in het voorbije tussenseizoen. In het jaar van de bevestiging moest de ervaren coach Beerschot naar een hoger niveau tillen. Maes leek daarvoor de geknipte man, want met zijn sterk karakter en no-nonsense aanpak bewees hij in het verleden meerdere keren op korte termijn een organisatie neer te zetten én resultaten te halen. Vorig seizoen nog zelfs met groot succes bij Sint-Truiden.
Maar na de slechtste start in 33 jaar zag het bestuur van Beerschot zich wel genoodzaakt om in te grijpen. Bovendien werd de druk vanuit de achterban wel heel groot. Na de nederlaag tegen Sint-Truiden barricadeerden de supporters zelfs de hoofdingang van het stadion. En dinsdag was het dan uiteindelijk zover, toen Beerschot het ontslag van Peter Maes officieel communiceerde. Het einde van een verstandshuwelijk dat nooit aansloeg.
Peter Maes kon weliswaar enkele excuses inroepen zoals de langdurige blessures van de sterkhouders Ryan Sanusi en Tom Pietermaat. Of de tegenvallende zomermercato, waarin geen rechtstreekse kwaliteitsinjectie plaatsvond. En ook de wedstrijdomstandigheden dit seizoen: zowel tegen Standard, Cercle Brugge en Sint-Truiden dwong Beerschot telkens een veelvoud qua expected goals af in vergelijking met hun tegenstanders, maar werden deze drie wedstrijden uiteindelijk verloren.
KARMA?
De opportunistische en veelbesproken zet van Beerschot en Peter Maes keert nu dus als een boemerang terug in hun gezicht. Beerschot moet snel een nieuwe hoofdcoach zien aan te stellen, ware het niet dat er momenteel weinig adequate coaches beschikbaar zijn – al hoeft dat dus geen groot probleem te vormen, gezien het precedent met Maes bij Sint-Truiden. Anderzijds lijkt Maes weer een pak minder ‘hot’ te zijn op de markt, nadat hij dus duidelijk zijn vingers verbrandde na zijn veelbesproken overstap naar Beerschot.
