Begin januari opent de transfermarkt weer haar deuren. Het is reikhalzend uitkijken welke vedetten het steenrijke Newcastle United zal weten te strikken en welke andere topdeals zullen plaatsvinden. Maar er zijn ook nog een aantal spelers die momenteel zonder club zitten en dus transfervrij kunnen binnengehaald worden, VoetbalNieuws zette alvast enkele buitenkansjes op een rijtje.
Doelman: Loïc Badiashile
De jonge Franse doelman (23) keepte voor Monaco nog tegen Club Brugge in de Champions League. Toenmalig trainer Thierry Henry moest beroep doen op zijn vierde doelman door allerlei blessures. De jonge goalie deed het behoorlijk en er werd hem een grote toekomst voorspeld. Die kwam er echter niet bij Monaco en ook niet bij Rennes na een korte uitleenbeurt. Badiashile werd opnieuw richting Brugge gestuurd. Bij Cercle speelde hij tien wedstrijden, maar liet zich op de nodige foutjes betrappen. In oktober krijg hij er nog zes om de oren van Zulte Waregem en speelde hij zijn plaats kwijt aan Guillaume Hubert. Vorig seizoen speelde hij op het vierde niveau van Spanje bij Las Rozas uit Madrid. De ploeg dwong promotie af, maar Badiashile mocht niet mee naar de Tercera Division en is nog steeds clubloos.
Rechter centrale verdediger: Joris Gnagnon
Gnagnon is een jeugdproduct van Stade Rennes. Na een moeizame start kwam zijn doorbraak er toch. Twee goede seizoenen was genoeg om Sevilla 13,5 miljoen euro te laten neertellen. De broer van Moeskroen-spits Harlem Gnohéré werd echter na één jaar (7 competiewedstrijden) teruggestuurd naar Rennes. Een middelmatige uitleenbeurt bracht hem dit seizoen weer in de A-kern van Sevilla. Door een gebrek aan professionalisme besloot de club uit Andalusië het contract van de jonge Franse Ivoriaan te ontbinden. De laatste weken wordt zijn naam nadrukkelijk genoemd bij Saint-Etienne. Het nummer laatst in de Ligue 1 kan nog wat verdedigende versterking gebruiken.
Centrale verdediger: Mateo Musacchio
De zesvoudig Argentijns international kende zijn hoogdagen bij Villarreal, zelfs toen de club degradeerde bleef hij El Submarino Amarillo trouw. Na acht jaar Spanje was de tijd rijp voor een overstap naar een topclub: AC Milan. De Rossoneri betaalden in 2017 maar liefst 18 miljoen euro, maar Musacchio liet geen onuitwisbare indruk. Drie seizoenen later mocht hij gratis vertrekken naar Lazio. Daar werd na vier optredens beslist om zijn contract niet te verlengen.
Linker centrale verdediger: Eliaquim Mangala
De Franse verdediger, met ook een Belgisch paspoort, was in 2014 nog goed voor een transfer van 45 miljoen euro naar Manchester City. Mangala verliet toen Porto na enkele sterke jaren, maar kwam mede door veel blessureleed nooit veel aan spelen toe. De afgelopen twee seizoenen speelde hij in La Liga bij Valencia. Al speelde hij bij Los Che ook maar zo'n 20 wedstrijden. In de zomer werd Mangala nog gelinkt aan AEK Athene, voorlopig is er geen interesse in hem. Een terugkeer naar Standard lijkt misschien wel het best als Mangala nog plezier wil beleven aan zijn laatste voetbaljaren.
Rechterflank: Loris Benito
Een polyvalente flankspeler die zowel op links als rechts uit de voeten kan. Zo werd de Zwitser in 2019 ook binnengehaald bij Bordeaux. Na twee goede seizoenen begon hij de huidige jaargang ook in de basis. Toch bleef het in augustus bij slechts één wedstrijd en werd zijn contract ontbonden door de Girondins. Er werd geen officiële reden gegeven, maar de kans is groot dat het te maken had met zijn hoge salaris dat de financieel geplaagde club wel kon missen. Benito leek weer op weg naar zijn thuisland, FC Basel toonde interesse, maar tot op vandaag is de flankspeler een vrij man.
Rechter centrale middenvelder: Paulinho
Sinds midden september van dit jaar zit Paulinho (ex-Tottenham en ex-Barcelona) zonder ploeg. Twee maanden na zijn komst bij Al-Ahli liet de Braziliaanse middenvelder zijn contract in Saudi-Arabië ontbinden. Paulinho liet aan zijn trainer Besnik Hasi weten dat hij door privéredenen niet kan presteren op het veld zoals van hem wordt verwacht. De 56-voudig international van Brazilië begon vorige zomer nog vol goede moed aan zijn eerste avontuur in de woestijn, na zes goede jaren (drie titels) bij de Chinese topclub Guangzhou FC. Ook daar liet hij zijn contract ontbinden.
Linker centrale middenvelder: Nabil Bentaleb
De carrière van Nabil Bentaleb zit al een tijdje in het slop. De Algerijnse middenvelder verkaste in 2016 van Tottenham naar Schalke. Door te weinig speelkansen in zijn derde seizoen in Gelsenkirchen, werd hij tijdelijk bij Newcastle gestald. Het seizoen 2020-2021, het rampjaar voor de ex-ploeg van Benito Raman, startte de middenvelder opnieuw bij de Duitse club. Na zeven wedstrijden werd hij echter aan de kant geschoven. Toenmalig trainer Schneider vond hem niet bij het DNA van de club passen. Ook de trainingsarbeid van Bentaleb liet naar eigen zeggen te wensen over. De middenvelder raakte niet weg in januari en zit nu bijna één jaar later nog steeds zonder team.
Linkerflank: Kwadwo Asamoah
Akkoord, de Ghanese linkerflank is al over zijn hoogdagen heen. Met een carrière die hem zes jaar bij Juventus en twee jaar bij Inter hield, kan de ervaren loper echter nog nuttig zijn voor elke modale Europese ploeg. Afgelopen seizoen pikte Cagliari hem nog op, maar in zes maanden kwam hij niet verder dan negen matchen (waarvan acht als invaller). Asamoah schemerde de laatste tijd nog met interesse van Napoli, Montréal Impact en Watford. Concreet werd dat allemaal niet. Misschien is hij de man die het het linkerflank probleem bij Antwerp kan oplossen.
Rechtsbuiten: Hatem Ben Arfa
De 34-jarige rechtsbuiten of aanvallender middenvelder heeft voor bijna alle grote teams in Frankrijk gespeeld. De clubhopper verkaste op het hoogtepunt van zijn carrière van Marseille naar Newcastle. Toen zijn loopbaan een eerste keer in het slop zat, speelde hij de pannen van het dak bij Nice waardoor PSG hem wegplukte. Slechts één jaar bleef Ben Arfa bij het sterrenensemble. De Fransman passeerde de afgelopen seizoenen bij Rennes, Valladolid en Bordeaux. Bij die laatste club werd zijn overeenkomst om sportieve redenen niet verlengd. Roemeense bronnen lieten in september weten dat Rapid Boekarest met de spelmaker onderhandelde. De club wou echter niet verder gaan dan vijftienduizend euro per maand. Sindsdien is het stil rond Ben Arfa.
Diepe spits: Facundo Ferreyra
In 2018 en 2019 probeerde Anderlecht onder leiding van Devroe tevergeefs om Ferreyra binnen te halen. De Argentijnse spits deed het vrij aardig bij Shakhtar Donetsk en dat lokte de nodige interesse. Uiteindelijk trok Benfica aan het langste eind, maar de goalgetter kwam er niet verder dan een handvol wedstrijden. Ook uitleenbeurten aan Espanyol en Celta de Vigo brachten geen soelaas. De laatste drie jaargangen speelde Ferreyra 38 competitiematchen, waarin hij slechts 3x scoorde. Genoeg redenen voor Celta de Vigo om zijn contract niet te verlengen. De 30-jarige spits wordt in verband gebracht met Tijuana uit Mexico, waar hij vanaf 1 januari zou kunnen tekenen. Ook Wilfried Bony, de bonkige spits van Vitesse en Swansea, zit nog steeds zonder ploeg. De Ivoriaan kent Kompany van bij een korte passage bij Manchester City. Als Kouamé vertrekt, kan RSCA misschien nog eens polsen.
Linkerflank: Giovanni dos Santos
Een jeugdproduct van Barcelona dat maar niet definitief kon doorbreken. In 2007 beleefde hij zijn eerste speelminuten in Camp Nou, na een sterk seizoen bij Barca B. Toch zagen we de echte Giovanni pas in 2013 bij Villarreal. Voor de Europese top was hij toen al afgeschreven en de Mexicaan ging zijn geluk beproeven in de MLS. Bij LA Galaxy groeide hij uit tot een steunpilaar, al volgden er geen prijzen. De eerste echte trofee in zijn carrière pakte hij in 2019 in eigen land met America. Toch werd er na twee jaar beslist om niet met hem verder te gaan. Begrijpelijk, want in zijn laatste seizoen startte hij meer dan 20 keer op de bank. Ook zijn broer Jonathan dos Santos is aan zijn laatste weken bij LA Galaxy bezig.
