Neen, het WK in Qatar is uiteraard nog lang niet afgelopen. Een pak afgevaardigden uit de Jupiler Pro League volgen het verdere verloop van het toernooi ondertussen evenwel al gewoon opnieuw thuis vanop de bank. Niet alleen voor de Rode Duivels, maar voor heel het Belgisch voetbal in het algemeen werd het zo een editie om vlug weer te vergeten.
Om maar direct met de deur in huis te vallen: 25 spelers uit onze competitie verdedigden de kleuren van hun land in Qatar. Maar liefst 21 van hen keerden inmiddels alweer met lege handen huiswaarts, waarvan tien zonder zelfs maar één minuut achter hun naam. Tenzij hij mag aantreden tegen Spanje en/of Marokko voor een stunt zorgt vervoegt Bilal El Khannouss (KRC Genk) allicht die laatste categorie – in dat geval schiet enkel het Nederlandse duo Noa Lang (Club Brugge) en Vincent Janssen (Antwerp) over. El Khannouss zijn ploegmaat Gerardo Arteaga mocht Mexico helaas niet doorheen de groepsfase proberen te loodsen, Angelo Preciado toonde zich daar bij Ecuador wél voor de hele wereld. Gelukkig beschikt Genk over een optie in zijn aflopend contract, al kiest de koploper straks mogelijk toch eieren voor haar geld. Daarover later meer.
WK ZONDER JPL
Terwijl zijn Antwerpse collega William Pacho de bank warm hield maakte Preciado alleszins bijna drie keer de 90 minuten rond. Samen met Club Brugge-winger Tajon Buchanan (Canada) kwam hij van alle buitenlanders zo veruit het vaakst in actie. Net zoals Charleroi-linkspoot Ali Gholizadeh (Iran) en Toby Alderweireld (Antwerp) waren ze daarin elk goed voor één assist, de enige wapenfeiten uit de JPL op dit WK. Nog bij de Rode Duivels bleef ook Jan Vertonghen (Anderlecht) een vaste kracht in de defensie, Zeno Debast en de Brugse tandem Hans Vanaken en Simon Mignolet daarentegen zaten erbij en keken ernaar. Hetzelfde geldt voor Kamal Sowah bij Ghana, waar Denis Odoi een kwartiertje mocht opdraven. Elisha Owusu (AA Gent) en Eupen-doelman Abdul Nurudeen kwamen er niet aan de bak, net zomin als STVV-sluitstuk Daniel Schmidt (Japan).
Cercle Brugge-spits Ayase Ueda kreeg één helft bij de Comeback Kings van dit toernooi, Samuel Oum Gouet (KV Mechelen) een honderdtal minuten bij Kameroen. Selim Amallah (Standard) stuwde mee Marokko naar de volgende ronde, al bleek zijn plaats in de pikorde gaandeweg wel alsmaar te zakken. Wat de acht vertegenwoordigers van Club Brugge betreft ving Cyle Larin bij Canada tot slot weinig aan met zijn kansen, Andreas Skov Olsen (Denemarken) kon de hoge verwachtingen evenmin echt inlossen. Lang mocht zich van Louis van Gaal nog niet uitleven bij Oranje. Janssen paste daar wél al in de plannen, weliswaar slechts in een bijrol: afwachten of straks nog een beroep wordt gedaan op de spits. Senegal ging alvast ten onder zonder Anderlecht-linksback Moussa N'Diaye, door de blessure van Sadio Mané in allerijl nog bij de selectie gehaald.
GELUK BIJ ONGELUK
Alles opgeteld beleefde de JPL-delegatie geen geslaagd avontuur in Qatar. Een geluk bij een ongeluk? Vooral de ploegen die na nieuwjaar nog actief zijn in Europa vreesden voor de bijkomende belasting van hun WK-gangers. Gezien de drukke kalender en unieke omstandigheden van een wintertoernooi zat de angst voor blessures er goed in. Club Brugge, Anderlecht en AA Gent kunnen echter op hun beide oren slapen, want het merendeel van hun afgezanten heeft amper minuten in de benen. Even werd er loos alarm geslagen omtrent Lang, maar ook van de andere teams hun internationals verzeilde gelukkig niemand in de ziekenboeg. Op 18 december vindt de WK-finale plaats, als een van de enige competities hervat de onze reeds een week later. Tussendoor staat zelfs nog tevens de achtste finale van de Croky Cup op het programma.
Alle beetjes helpen dus om op adem te komen, elk greintje ontspanning is welkom. Neem nu pakweg Club Brugge, dat op 8 januari een zespuntenmatch in Genk voor de boeg heeft. Nu al een cruciale partij in de titelrace, die Carl Hoefkens dankzij de snelle terugkeer van een aantal sleutelfiguren grondiger kan voorbereiden dan vooraf voorzien. Net zoals elders sluiten zij wel pas aan na een korte vakantie, een luxe die ze zich bij een latere uitschakeling wellicht niet hadden kunnen permitteren. Geen extra kilometers op de teller staat trouwens niet zomaar gelijk aan platte rust. Op zowel fysiek als mentaal gebied werd de deelnemers aan het WK geen onderbreking gegund, de afreis naar en oefensessies in de broeierige woestijn gaan nog steeds niet in de koude kleren zitten. Net zomin als de emotionele tik van een teleurstellend toernooi.
GERUST IN JANUARI
Dat het er vandaag reeds opzit is in dat opzicht misschien een opsteker. Jammer voor de Rode Duivels, maar terwijl Club graag Vanaken en Mignolet terug verwelkomt in Westkapelle is Anderlecht er allicht niet rouwig om dat Vertonghen straks alweer neerstrijkt in Neerpede. Op de Bosuil duimt men vooral dat Alderweireld in de terugronde de lijn doortrekt, Janssen kan hopelijk nog wat vertrouwen tanken. Samen met fit blijven – Paars-Wit haalde opgelucht adem omtrent Vertonghen – was dat voor deze anciens de voornaamste prioriteit. Anderen maken dan weer minder kans op een transfer in januari. Ploegen die als de dood waren om hun sterkhouders dan te verliezen kregen geruststellend nieuws. De belangstelling in Skov Olsen wordt er ondanks zijn matige prestaties wel alsmaar concreter op, ook Buchanan wekte heel wat interesse.
Club Brugge mag zich voor beide flankspelers alvast aan de nodige belletjes verwachten, benieuwd of het kan weerstaan aan de miljoenen. De landskampioen heeft de centen alleszins niet echt nodig. Genk en Antwerp zijn evenmin gehaast om de kassa te spijzen, al wrijft de fiere leider zich toch in de handen wat Preciado betreft. Bij een goed bod mag de rechtsachter, die louter dienst doet als stand-in voor de onaantastbare Daniel Muñoz, vermoedelijk vertrekken. In de jacht op de titel willen de Limburgers evenwel bovenal hun goede flow, en dus tevens Wouter Vrancken zijn vaste basiselftal, intact houden. Cashen op linksback Arteaga was daarom sowieso niet aan de orde, op goudhaantje El Khannouss – net als Pacho en N'Diaye opnieuw een waardevolle ervaring rijker – al helemaal niet. Alleen gaat dat verhaal natuurlijk lang niet overal op.
KATER VAN QATAR
Anderlecht hoopte stiekem dat Debast en N'Diaye toch een kans zouden krijgen om zich in de kijker te spelen, AA Gent zag dan weer een gelegenheid om Owusu te slijten verloren gaan. De middenvelder, geen titularis meer, zal de rode boekhouding van de Buffalo's helaas niet meteen opfleuren. Club baalt voornamelijk om Lang, die van alle Blauw-Zwarte aanwezigen in Qatar het nadrukkelijkst aast op een nieuwe uitdaging maar zijn kandidatuur in de topcompetities nog geen kracht kon bijzetten. De alsmaar meer overbodige Larin zal ook in niet veel scouts hun boekje zijn beland. Uiteraard kruisten de mindere goden in ons land, zoals KV Mechelen, STVV en Cercle Brugge, eveneens de vingers dat de marktwaardes van hun WK-pionnen de hoogte zouden inschieten. De vergoeding voor hun deelname kwam overigens ook best handig van pas.
Met uitzondering van Preciado, Skov Olsen en Buchanan, al mogen we ook Amallah en Gholizadeh niet vergeten. Allebei de laatste tijd wat op kant geschoven bij hun Waalse werkgever, de ene nog radicaler dan de andere, maar door hun respectievelijke bondscoaches wél naar waarde geschat. Het sein voor Standard en Charleroi om hen voortaan opnieuw wat vaker te benutten? Of net om vlug poen te scheppen – het contract van Amallah in Sclessin loopt komende zomer af? Hoe dan ook behoren zij tot het selecte kransje spelers uit de JPL die terug kan blikken op een succesvol toernooi, waar in het geval van Amallah zelfs nog een vervolg aan kan worden gebreid. De rest van de WK-gangers keerde echter met een fikse kater terug uit Qatar. Wie draait de knop om, en wie blijft bij de pakken zitten? Het antwoord kennen we vanaf 20 december.
AD
