Michel Vlap werd enkele jaren geleden voor 6,8 miljoen euro door RSC Anderlecht weggehaald bij sc Heerenveen. Dat was geen succes. In Voetbal International blikte hij terug op zijn passage bij de Brusselaars.
Kompany tactisch sterk
Vlap sprak over Vincent Kompany. “Bij Anderlecht had ik iemand die tactisch ongelooflijk goed is, Kompany. Elke voetbalsituatie waarover hij sprak, zag je terug in een wedstrijd. Absurd gewoon", zei hij.
Vlap heeft echter liever een people manager. "De beste trainers zijn voor mij degenen die een groep kunnen managen op individuen. Elke speler is anders. Je moet weten: hoe kan ik iemand prikkelen, hoe hou ik iemand bij me? Voor Kompany was Manchester City de norm. Ik kwam net uit Friesland en was gewend dat een trainer even naar me toe kwam als ik niet speelde: “Je start niet, wie weet kom je erin, gas erop. Bij Anderlecht maakte ik mee dat ik de ene wedstrijd goed speelde, maar de wedstrijd erop toch op de bank of niet eens bij de selectie zat. En niemand die er iets over zei tegen me."
Betere band met Vercauteren
Met Frank Vercauteren had hij voordien een betere band. "Als ik terugkijk, denk ik: het is een harde business, je moet gewoon je stinkende best doen en als je niet het ultieme verschil maakt, dan is dat hoe het kan gaan. Een trainer heeft veertig goede voetballers om uit te kiezen. Ik had soms anders moeten reageren. Maar van Friesland naar Brussel, van Heerenveen naar Anderlecht; het was voor mij wel wennen. Waarbij ik met Franky Vercauteren eerst een trainer had die me wat meer wist te raken op menselijk vlak. In mijn ogen is dat toch het belangrijkste voor een trainer."
Toch zag Kompany het uiteindelijk goed. Vlap werd uitgeleend aan Arminia Bielefeld, maar daar speelde hij ook weinig. FC Twente, net onder de Nederlandse top, haalde hem dan voor 2 miljoen euro weg bij Anderlecht. Daar is hij een basispion, maar geen absolute uitblinker. Een teken dat Vlap misschien toch net dat tikkeltje gif en kwaliteit miste om het te maken bij een topclub? PSV, Feyenoord of Ajax kwamen immers nooit aankloppen...