Terwijl de titelhelden van een korte maar welverdiende vakantie genieten kan het bestuur van Club Brugge het zich niet veroorloven om rustig achterover te leunen. In de eerste transferperiode zónder Vincent Mannaert belooft het tenslotte een drukke zomer te worden in Jan Breydel. Met stip bovenaan de verlanglijst van zijn vervangers, die al druk in de weer zijn: een nieuwe nummer negen.
"Een coach is de belangrijkste werknemer van een club", zag een trotse voorzitter Bart Verhaeghe, die naar eigen zeggen zijn blik dan al op de toekomst had gericht, zondag tijdens de festiviteiten in. Nicky Hayen mag zich dus snel aan een vast contract verwachten. In iedere ploeg is evenwel ook de spits een cruciaal onderdeel van het geheel. Die vacature ligt bij de kersverse landskampioen wagenwijd open.
Opvolger voor Thiago
Als laatste huzarenstukje sleepte Mannaert namelijk een recordbedrag uit de brand voor Igor Thiago, die voor 37 miljoen naar Brentford verhuist. Een som die minder uit de lucht gegrepen bleek dan velen aanvankelijk dachten. Zelfs in periodes waarin zijn productie stokte imponeerde de Braziliaanse beer, toch goed voor 29 goals in 55 matchen voor Blauw-Zwart, met zijn duelkracht, werklust en balvastheid.
Een eenmansvoorhoede zeg maar, die ongeacht zijn afwezigheid in de succesvolle eindsprint richting de titel serieus zal worden gemist. Ferran Jutglà bewees ook vóór de afgelopen weken reeds dat hij een waardig alternatief is, maar de Spanjaard zoekt mogelijk eveneens andere oorden op en blijft toch een ander type. Na zijn exit door de grote poort is een opvolger voor Thiago dus dé prioriteit bij uitstek.
Voorlopig beschikt Hayen diep in de punt voorts enkel over Victor Barbera en Romeo Vermant, terug van weggeweest na zijn uitleenbeurt aan Westerlo. Ondanks het geloof in hun kunnen zijn zij nog niet klaar om al het gewicht van de aanval te dragen. Bovendien beantwoorden beide jonkies evenmin aan het gezochte profiel. Dan lijkt Roman Yaremchuk een iets geschiktere kandidaat. Op papier, tenminste.
Miscasts van Mannaert
Nadat het ook bij Valencia niet echt wou vlotten lijkt een herkansing voor de mislukte recordaanwinst haast uitgesloten. Net zoals een soortgelijke investering overigens. Hoewel de kassa andermaal rinkelt in Jan Breydel, met behalve de opbrengst van Thiago en de vetpotten van de Champions League allicht nog een aantal lucratieve vertrekkers, zal de portefeuille niet vlug meer zó ver worden opengetrokken.
In dat opzicht heeft Club haar lesje nu wel geleerd, mét Mannaert zijn vervangers mee op de eerste rij. Interne promoties hebben zo hun voordeel. Bob Madou, Dévy Rigaux en Maarten Dedobbeleer zagen zelf hoe prestigetransfers niet automatisch het verhoopte rendement opleveren. Integendeel. Vooral voorin ging het tussen de Braziliaanse goudhaantjes Wesley en Thiago in geregeld grandioos verkeerd.
Denk behalve Yaremchuk maar aan Kaveh Rezaei, David Okereke en Michael Krmencik, de ene nog een duurdere flop dan de andere. Uiteraard ligt de lat vandaag wel hoger dan in het verleden: vijf miljoen of meer op tafel leggen blijkt in Brugge tegenwoordig eerder regel dan uitzondering. Van de 15 duurste aankopen in de clubgeschiedenis dateert alleen Simon Mignolet (nipt) nog uit het voorbije decennium.
Club bepaalt prijskaartje
Zonder het over de balk te smijten moet geld dus wel nog altijd blijven rollen. Een trend die het nieuwe triumviraat, die dezelfde koers als hun voorganger willen blijven varen, van plan lijkt om door te zetten. Zo telden ze al zes miljoen neer voor middenvelder Ardon Jashari en zal voor verdediger Zaid Romero ongeveer even diep in de buidel worden getast. Thiago zijn opvolger mag allicht net iets meer kosten.
Toch zal Club ook hier geen gekke dingen meer doen en gewoon weer in de vertrouwde vijver vissen. Voor het 22-jarige speerpunt zelf betaalde Blauw-Zwart vorige zomer een achttal miljoen, het dubbele van zijn marktwaarde op dat moment. Het prijskaartje van de spits die straks de ondankbare taak krijgt om zijn gigantische schoenen te vullen zal zich vermoedelijk opnieuw in diezelfde grootorde situeren.
Ondanks de proactieve houding in andere dossiers duurt het iets langer om iemand voor die derde en belangrijkste betrekking te vinden. Nochtans weet de directie al sinds februari dat Thiago bezig was aan zijn laatste maanden in Brugse loondienst, en had het dus reeds ruimschoots de tijd om potentiële targets op te speuren. Opmerkelijk genoeg doen in de geruchtenmolen nauwelijks namen de ronde.
Werk in Westkapelle
Een teken dat de rangen in Westkapelle gesloten zijn, en Rigaux en co er hun tijd willen nemen om alle pistes grondig te verkennen? Een gedegen voorbereiding helpt wanneer overhaaste beslissingen te allen koste moeten worden gemeden. Centen genoeg, maar veel meer nog dan overige transfers is het spitsendossier dé lakmoesproef voor de nieuwe beleidsbepalers. Een miscast is voor hen uit den boze.
Aan die van Mannaert werden ook ettelijke miljoenen verbrast, maar de ex-CEO compenseerde dat natuurlijk wel met tal van voltreffers. Zijn vervangers moeten die strepen nog verdienen. Lang hoeven ze alvast niet te wachten om te tonen dat ze uit het juiste hout gesneden zijn. Het nieuwe management moet Hayen van voldoende wapens voorzien voor hopelijk weer een langdurige strijd op drie fronten.
Een nieuwe nummer negen is daarbij onontbeerlijk, maar ook op nog een paar andere posities zal het spaarpotje sowieso worden aangewend. Mits nog wat uitgaand verkeer is vers bloed rekruteren zelfs noodzakelijk. Al zal Club zeker niet shoppen om te shoppen: alleen gerichte versterkingen zijn welkom in Jan Breydel. Wat dat betreft blijft de strategie na de wissel van de macht eveneens ongewijzigd.
Vertrouwen van Verhaeghe
Een ruim budget en torenhoge verwachtingen op sportief gebied allemaal goed en wel, Madou en zijn team moeten vooral ook als goede huisvaders waken over de financiën. Een gezond beleid combineren met de alsmaar toenemende ambities wordt voor hen ongetwijfeld de grootste uitdaging. Verhaeghe en Mannaert hebben er alleszins het volste vertrouwen in. Wie zijn wij om aan hun oordeel te twijfelen?
AD
