“Jongens, we waren voordien al indrukwekkend”, vertelde Domenico Tedesco na de zege tegen Roemenië. Alles moet echter in perspectief worden gezet. We gingen de matchen eens dieper analyseren. Daarbij was er voor drie Rode Duivels een hoofdrol weggelegd.
België won oververdiend van Roemenië
De Rode Duivels hadden het beste van het spel, maar we haalden al aan dat er iets meer rust in het spel mag zitten bij de Belgen. Ze tikten af op 55,1% balbezit. Opvallend: voor de rust waren de Belgen daarin beter met 69% balbezit. Na de pauze was het echt wel een stuk minder met nog maar 38,9% balbezit. Domenico Tedesco kiest vooral voor dynamisch voetbal, maar het is nog zoeken naar die echte rust in de ploeg. Dat de Belgen na de pauze het fysiek toch wat moeilijker hadden om alles aan dezelfde energie te belopen, is dan ook de logica zelve. Tegen sterkere ploegen zullen de Belgen meer moeten doseren of veel efficiënter moeten omgaan met de kansen.
In het verleden zorgden Eden Hazard en Axel Witsel met hun balvastheid voor die controle. Daarmee opperden we al eens voor Charles De Ketelaere op het middenveld én was iemand als Hans Vanaken handig geweest. Je kan immers niet altijd ‘full gass’ gaan, zoals bleek na de pauze. Dat moet dus nog beter. De Duivels hadden minder de bal en verloren in die tweede periode het leer 16 keer op eigen helft, tegenover 9 in de eerste periode.
Tedesco zorgde deze keer wel voor een beter evenwicht in het team. De Bruyne werd duidelijk hoger geposteerd. Tielemans bereikte KDB 7 keer, Onana kiest duidelijk voor meer zekerheid in zijn passing. Hij leverde maar twee directe passes naar KDB. Tielemans was enorm belangrijk als doorgeefluik. Lukebakio kreeg 8 passes. Tielemans week vooral uit naar rechts. Doku kreeg zijn passes vooral van Theate (9), Onana (4) en De Bruyne (8).
Belang van Vertonghen en Tielemans
Kevin De Bruyne was de motor van de Belgen. De terugkeer van Jan Vertonghen was daarin cruciaal. We haalden na Slovakije al aan dat het vreemd was dat Tedesco Debast niet als rechter centrale verdediger opstelde omdat hij als geen ander passes tussen de linies kan geven. Dat ging veel moeizamer als rechtspoot dan als linker centrale verdediger. Debast speelde zo te fel tegen zijn voet en het spel ging te traag van achteruit.
Had Tedesco toen voor Debast (rechter centrale verdediger) en De Ketelaere (linkspoot op het middenveld) gekozen, was er toen veel meer evenwicht geweest in het elftal. Hij zag dat ook in en paste goed aan tegen Roemenië met vooral de keuze voor Tielemans (Vertonghen speelt indien fit altijd).
De Bruyne dé motor van de Rode Duivels
Vertonghen zorgde voor 5 directe voorwaartse passes naar De Bruyne en was de grote roerganger van het versnelde spel van de Belgen, samen met Tielemans. De Bruyne werd ook een stuk hoger aangespeeld. Tegen Slovakije werd hij een twintigtal meter meer naar achter aangespeeld. Een wereld van verschil. Vertonghen was dus belangrijk. Enkel Doku (7) en Tielemans (7) leverden meer ballen in bij De Bruyne.
KDB moest dankzij Tielemans en Vertonghen niet meer als postbode de bal gaan halen zoals tegen Slovakije. Daardoor kon hij uitblinken in het aanvallende gedeelte. De sterspeler van Manchester City had als aanvallende pion de meeste baltoetsen (68) en enkel Jérémy Doku (5) creëerde meer kansen dan hem (3). KDB schoot ook het meest naar doel (5) en had het meeste schoten op doel (3) van de Belgen. Daarnaast was hij ook de Rode Duivel op wie het meeste fouten werden gemaakt (4). KDB was dé grote motor en de lof die hij vooral in buitenlandse media kreeg was méér dan terecht.
Defensieve werkpunten
De Belgen hadden de beste kansen, maar gaven ook nog te veel weg. Dat blijft een werkpunt, ook dat is een euvel dat vaak terugkeert. België had een xG van 1,8, maar Roemenië ook van 0,83. De Rode Duivels trapten 20 keer naar doel (7 op het kader), Roemenië 14 keer (5 op het kader). Niet vergeten: Slovakije trapte ook 10 keer richting doel, waarvan 3 op het kader. Zij hadden toen een xG van 0,57, de Rode Duivels (16 keer richting doel en 5 op het kader) van 1,7.
België was twee keer baas, maar heeft nog werkpunten. Vooral Amadou Onana en Arthur Theate stonden positioneel niet altijd goed. De Rode Duivels speelden goed, maar er is nog ruimte voor verbetering. Slovakije en Roemenië behoren tot de vijf ploegen met de laagste FIFA-ranking op het EK. Hosanna is niet nodig, maar deze match is wel hoopgevend. Tegen toplanden zal er echter efficiënter moeten worden omgesprongen met de kansen én zal België als ploeg defensief beter moeten schakelen én staan. Positioneel klopt het niet altijd. Als ze daarin ook nog kunnen groeien doorheen het toernooi….
Claudio Reulens
