Ruim een maand voor het einde van de zomermercato klinkt het her en de dat Club Brugge al klaar is met haar huiswerk op inkomend gebied. De focus ligt er nu op het uitgaand verkeer, want behalve een aantal overbodige pionnen moeten ook smaakmakers zoals Raphael Onyedika en Andreas Skov Olsen in principe nog vertrekken. Voor hen worden in dat geval wellicht zelfs geen vervangers meer gezocht. Een potentiële blunder die Dévy Rigaux zich wel eens snel zou kunnen beklagen.
In zijn eerste transferperiode als sportieve baas liet de nieuwe Director of Football er geen gras over groeien. De jackpot die Igor Thiago opbracht werd ondertussen reeds grotendeels gespendeerd. Met de komst van Hugo Siquet staat de teller al op vijf nieuwkomers, zes als we Nordin Jackers meerekenen. Rigaux ging daarbij ook proactief te werk. In plaats van te wachten tot Onyedika en Skov Olsen hun transfer beet hebben, anticipeerde hij op voorhand al op hun naar verluidt haast onvermijdelijke exit.
Cashen op Onyedika
Met winger Christos Tzolis en defensieve middenvelder Ardon Jashari streken hun vervangers namelijk al neer in Westkapelle. Dat het daar stil zou blijven eens zij de volgenden zijn die de kassa doen rinkelen houdt op zich dus best steek. Al luidde het een tiental dagen geleden nog dat de landskampioen niet op zoek was naar een rechtsachter. Nicky Hayen zou voorlopig een aantal groentjes van Club NXT hun kans gunnen als back-ups voor de eveneens piepjonge – en momenteel geblesseerde – Kyriani Sabbe.
Ondanks een degelijk debuut van Amine Et-Taïbi in de verloren Supercup tegen Union bleek dat dus niet te kloppen. Niet onlogisch overigens na het afscheid van Denis Odoi. Hayen speelde zo in één klap tevens een optie kwijt op het middenveld, waar ook Éder Balanta vertrok. Terwijl er op de flanken ook zonder Skov Olsen – en Philip Zinckernagel – met Tzolis, Antonio Nusa, Michal Skoras, Ferran Jutglà en jonkie Chemsdine Talbi genoeg alternatieven overblijven, liggen de kaarten daar dus toch iets anders.
Vergeleken met de overige posities, die allemaal netjes op z'n minst dubbel bezet zijn, baadt Hayen op het middenveld veel minder in weelde van zodra Onyedika andere oorden opzoekt. Dat is overigens wel degelijk de bedoeling. Nadat hij onder Ronny Deila slechts een schim was van zichzelf toonde de soms wispelturige Nigeriaan na de trainerswissel in de play-offs weer wat hij allemaal in zijn mars heeft. Het ideale moment dus om te cashen, zeker nu hij belangstelling uit zowat alle topcompetities geniet.
Club gokt op Jashari
Club mikt op een twintigtal miljoen, centen die allicht integraal op de bankrekening zullen verschijnen. Blauw-Zwart hoopt dat Jashari de rol van Onyedika, een essentiële component in het spel van Hayen, vlekkeloos kan overnemen. Vermits de Zwitser nog maar pas aansloot na zijn EK-deelname was het in de Supercup nog aan Casper Nielsen om zijn plek in te nemen. Omdat hij de dagen voordien individueel had getraind begon Onyedika op de bank. Of wilde Hayen zich al voorbereiden op de nabije toekomst?
Bij zijn invalbeurt was Onyedika alleszins weer zijn wisselvallige zelve: af en toe nog in vakantiemodus, maar bijwijlen ook de man die het spel versnelde en linies doorbrak in de opbouw. Benieuwd of Jashari even goed om kan met de druk. Letterlijk én figuurlijk dan, want volgens de huidige planning moét hij wel een voltreffer blijken. Vooralsnog heeft hij tenslotte geen rechtstreekse concurrent, al kan behalve Nielsen ook Hugo Vetlesen desnoods wel nog ietsje lager uit de voeten als zogenaamde nummer zes.
Met verder nog Hans Vanaken zouden er echter slechts vier kandidaten overblijven voor drie posities. Akkoord: de aanvoerder speelt doorgaans bijna alles en kan eveneens een rij naar achteren schuiven om plaats te maken voor pakweg Nusa of Jutgla als spelverdeler, zoals dat in de Supercup gebeurde, maar met een bomvolle kalender in het vooruitzicht lijkt een extra middenvelder toch geen overbodige luxe. Vetlesen gaf zopas nog toe dat hij vorig seizoen moeite had met het razende tempo aan matchen.
Zorgen voor Hayen
Het jaar voordien, toen zijn voorganger Mats Rits lang in de lappenmand lag, maakten ook Onyedika en Nielsen snel een uitgebluste indruk. Club overwoog toen een versterking in de breedte maar stond uiteindelijk pal, een beslissing waar het later dus ongetwijfeld spijt van had. Dit keer leken ze hun lesje dan ook te hebben geleerd in Jan Breydel, waar Mathias Delorge en vooral Ngal'ayel Mukau al op de radar stonden. Zij verhuisden evenwel van respectievelijk STVV en KV Mechelen naar AA Gent en Lille.
Nu ze beide jonge en Belgische opportuniteiten door hun vingers zagen glippen lijken Rigaux en co de kaart van hun eigen jongeren te trekken. Anders dan in het offensief en defensief compartiment, met buiten Talbi onder andere Romeo Vermant, Jorne Spileers en Joaquin Seys, kloppen er tussenin echter minder toptalenten op de deur. Lynnt Audoor, Laurens Goemaere, Alejandro Granados en de broertjes De Smet lieten al veelbelovende dingen zien bij Club NXT, maar ogen nog niet rijp voor het grote werk.
Hoewel het Brugse bestuur daar wie weet anders over denkt, en als de dood is om na Noah Mbamba en Arne Engels nog meer producten van eigen kweek te verliezen door een gebrek aan perspectieven, houdt het daarom risico's in om de mix op het middenveld niet verder aan te vullen wanneer Onyedika vertrekt. Te meer omdat Hayen graag roteert, Vetlesen zijn volume beperkt blijkt en Nielsen geregeld met kwaaltjes kampt. Bovendien kon de Deen de twijfels nog altijd niet helemaal van zich afschudden.
Huiswerk voor Rigaux
Vermits zijn prestaties niet in verhouding staan tot zijn salaris valt het mits een aantrekkelijk bod niet uit te sluiten dat ook hij nog zijn koffers mag pakken. In dat geval moet Club sowieso op zoek naar vers bloed, want zonder Onyedika is Nielsen de enige volwaardige doublure voor zowel Jashari als Vetlesen. Een gevaarlijke situatie. In de afgelopen play-offs moest Balanta hier en daar nog eens opdraven. Het zou dan ook een gok van formaat betekenen om die openstaande vacature simpelweg niet in te vullen.
De vermeende interesse in Mukau en Delorge laat uitschijnen dat Rigaux dat ook beseft, en wel degelijk interessante pistes verkent. Iemand met progressiemarge draagt duidelijk de voorkeur weg, al kan ook een ervaren rot die genoegen neemt met een rol als wisselspeler – en minder zwaar doorweegt op de loonmassa dan Balanta of Odoi – handig van pas komen. Zonder de jeugd te blokkeren kan Blauw-Zwart met het oog op de Champions League eventueel zelfs nog een echte kwaliteitsinjectie gebruiken.
Liefst een polyvalent type, die net zoals Nielsen en Vetlesen alle posities op het middenveld aankan en misschien zelfs Vanaken eens een adempauze kan gunnen. Al mag het natuurlijk ook gewoon om een zuivere zes of acht gaan. Afwachten welk profiel men verkiest in Westkapelle, waar een middenvelder weliswaar nog geen prioriteit is zolang Onyedika er rondloopt. In de tussentijd houdt Rigaux zijn ogen toch maar best wagenwijd open voor mogelijke buitenkansjes. Zo niet kan het hem nog zuur opbreken.
AD
