Bij RSC Anderlecht hebben ze met César Huerta hun eerste winteraanwinst al voor 99% beet. De volgende taak is het halen van minstens een centrale verdediger, dat profiel maakte onze redactie vele weken geleden al exclusief bekend. Maar er ligt nog werk op de plank voor Renard. Zo moet hij ook een aantal spelers proberen te lozen.
Voor jongens als Mathias Jörgensen en Francis Amuzu is het zeker niet van moeten. Zij spelen zeker nog hun rol in de A-kern. Voor vijf andere pionnen wordt het moeilijker, zeker aangezien RSCA ook nog een aantal spelers gaat aantrekken. En zij kwamen al amper aan de bak… We haalden al aan dat er misschien in samenspraak met Sporting Charleroi moet bekeken worden of er geen andere oplossing kan worden gevonden voor Alexis Flips. Hij speelt amper tot niet in het Zwarte Land.
Diawara en Ishaq
Maar Renard moet ook proberen een oplossing te vinden voor de spelers uit het tijdperk dat Peter Verbeke nog de sportieve baas was. Zo hoopt Paars-Wit eindelijk verlost te geraken van Amadou Diawara. De middenvelder werd voor 1,5 miljoen euro plus peperduur loon weggehaald bij AS Roma. Een dure floptransfer, die RSCA ongeveer 10 miljoen euro bruto zal gekost hebben (loon plus transferprijs). Hij is in de zomer einde contract, maar mogelijk kan Anderlecht hem in januari al gratis van de hand doen zodat ze dat loon van een half jaar kunnen besparen.
Dan is er ook nog het dossier van Abdulrazak Ishaq. Via de nodige data leek hij een goed profiel te hebben, maar het belangrijkste werd over het hoofd gezien: de voetballende kwaliteiten. De Nigeriaan schoot hopeloos tekort en hij had het zelfs niet makkelijk bij RSCA Futures. Een transfer van 3 miljoen euro, die vandaag de dag amper nog iets waard is. Uitleenbeurten aan Häcken en Odd waren een flop. Ishaq ligt nog tot medio 2026 onder contract. Is een deal à la Mustapha Bundu, gratis laten gaan, een piste?
Angulo en Ashimeru uitlenen?
Dan zijn er nog twee dossiers van twee spelers die al enkele jaren hun kans krijgen, maar nooit echt hebben kunnen overtuigen. Nilson Angulo toonde vorig jaar eindelijk flitsen van zijn talent tijdens invalbeurten, maar dit seizoen kon hij nooit overtuigen. Stilaan gewogen en te licht bevonden? Het begint er op te lijken en met de komst van Huerta lijkt zijn rol helemaal uitgespeeld te zijn. Mogelijk zou een uitleenbeurt, hij ligt nog tot medio 2027 onder contract, soelaas kunnen brengen.
En dan is er nog Majeed Ashimeru. Hij wordt door bepaalde media hoog ingeschat, maar dat is opvallend. De middenvelder heeft indien hij langdurig fit was, wat zelden gebeurde, te weinig kunnen overtuigen. Ashimeru brengt zeker diepgang en kan bijzonder goed wegdraaien van zijn man, maar de laatste fase in zijn spel gaat te vaak mis. Jesper Fredberg zette hem in april op de transferlijst, maar niemand hapte. RSCA had graag een betere versie gehaald, maar dat was budgettair niet haalbaar. Fredberg hoopte dat Ashimeru alsnog zou knallen en gaf hem, vreemd genoeg, een nieuw contract. Ondertussen ligt hij alweer even in de lappenmand. Misschien is het ook voor Ashimeru tijd om in januari, wanneer hij stilaan zou terugkeren, een stapje terug te zetten en zich te bewijzen bij een andere club. Wie weet kan hij zoals in het verleden het geval was met Olivier Doll en Oleg Iachtchouk op een lager niveau wél van grote waarde zijn en met minder blessureleed?
Jammere verhaal van Kana
Eindigen doen we met Marco Kana. Hij is ondertussen 22 jaar en geen jong talent meer. Het jeugdproduct van Neerpede is op voetballend vlak een lust voor het oog en als hij topfit zou zijn, zeker een speler die zijn plaats heeft in de A-kern van Anderlecht. Kana is echter al jaren amper fit… Dat zet een rem op zijn ontwikkeling. De defensieve middenvelder ligt nog tot medio 2026 onder contract. Wanneer keert hij terug? Zal hij dan bij de Futures hervatten, of gaat Renard een oplossing zoeken voor hem? Bij de A-ploeg is de concurrentie veel te groot en daar lijkt zijn rol uitgespeeld te zijn. Zonde van al dat talent.
