Het leven van een FIFA-voorzitter gaat doorgaans over rozen. Het salaris is op zijn minst royaal te noemen, je wordt de hele wereld overgevlogen en je bent simpelweg de baas. Met name dat laatste bevalt de huidige bestuurder van de wereldvoetbalbond wel. Alle hoge piefen bij ondergeschikte bondjes kunnen jarenlang roepen om allerlei aanpassingen, er gebeurt pas iets als Sepp Blatter vindt dat het nodig is.
Een heerlijke baan, zo besefte de Zwitser zich weer toen hij dit voorjaar zijn ontvangen steekpenningen uit Rusland en Qatar bijna verbrast had. Dus heeft hij zich voor de komende presidentsverkiezingen bij de FIFA over twee jaar wederom kandidaat gesteld, ondanks zijn huidige leeftijd van 77 jaar. Er gingen binnen de FIFA wat stemmen op om een leeftijdsgrens in te stellen wat betreft het voorzitterschap, maar uiteraard werden deze afgewimpeld. Want Blatter heeft de macht en wil dat graag zo houden. Hij buigt voor niemand.
Terwijl mensen zich druk maken om de hitte in Qatar en de werkomstandigheden voor gastarbeiders, nipt de voormalig professioneel ijshockeyer eens rustig aan zijn champagne en propt hij zich vol met kaviaar en truffels. Een persmiep tikt ondertussen een berichtje uit, waarin staat hoe erg Blatter het wel niet vindt van de overleden werknemers. Maar in feite zijn het voor hem niet meer dan een paar verloren pionnen. De FIFA-baas, als opdrachtgever eindverantwoordelijke, wordt er niet op aangekeken en leeft gewoon door.
Onschendbaar voelt hij zich. Toen hij onlangs in Oxford op een school ondervraagd werd steeg de onschendbaarheid hem naar de kop. Nadat hij eerst uitvoerig de klasse van Lionel Messi had omschreven, ging hij door naar zijn betoog over Cristiano Ronaldo of, zoals hij de Portugees noemde, The Other One. In een jolige bui stond de oude man op, trok hij zijn jas recht en marcheerde hij over het kleine podium in een poging Ronaldo te doen voorkomen als een strenge legercommandant, al was de gelijkenis tussen de imitatie van Blatter en Mr. Bean groter. Even later, om het werk netjes af te ronden, volgde er nog een opmerking over het kappersbudget van de aanvaller.
De ijdele ster van Real Madrid, die toch al niet altijd even blij was met de FIFA en de UEFA, reageerde in eerste instantie gepikeerd via Twitter en een paar dagen later na zijn doelpunt tegen Sevilla vierde hij zijn treffer door een commandant uit te beelden. Excuses vanuit Nyon volgden, maar Ronaldo bleek niet onder de indruk. Blatter voelde de grond onder zijn voeten heet worden en ging naarstig op zoek naar een mogelijkheid om het goed te maken.
De kans werd hem geboden door Ronaldo zelf. Tijdens het allesbeslissende play-offduel voor deelname aan het wereldkampioenschap van 2014 tegen Zweden schoot hij Portugal hoogstpersoonlijk naar het
WK middels een hattrick. De ochtend erna kwam het nieuws naar buiten dat de al lang en breed gesloten stemronde voor de FIFA Ballon d'Or ineens heropend was, zodat iedereen die dinsdagavond blootgesteld was aan de kwaliteiten van Ronaldo zijn stem kon aanpassen.
In ruim vijftien jaar Blatter is dit de eerste keer dat we een knieval van de bestuurder meemaken. Als schoothondje frutselde hij aan de regels ten faveure van The Other One. De commandant heeft de stugge dictator in zijn greep. Een prestatie die niemand anders ooit heeft geleverd. Alleen daarom al verdient Ronaldo de Gouden Bal.
