Lierse moet de komende acht wedstrijden nog knokken om Oud-Heverlee Leuven en Bergen achter zich te houden. De
Pallieters beleven opnieuw geen zorgenvrij seizoen. Eén van de lichtpunten bij de ploeg van Stanley Menzo is Wanderson. VoetbalNieuws sprak met de jonge Braziliaan.
Wanderson staat voorlopig nog vooral bekend als de zoon van Wamberto, maar hij is vast van plan zich een eigen naam bij elkaar te voetballen. Vandaag geeft zijn vader hem nog redelijk wat raad, vertelt de negentienjarige (flank)aanvaller. "De dingen die ik slecht doe, probeert hij altijd te verbeteren. Mijn vader heeft heel wat ervaring in de voetbalwereld dus ik probeer zoveel mogelijk van hem op te pikken om dan op het veld toe te passen."
Hij zou tekenen voor een carrière zoals die van zijn vader, zegt hij. "Maar ik werk er altijd aan om een betere carrière te maken." Toen Wanderson klein was, speelde zijn vader bij Ajax en Standard. In die periode speelde Wanderson voor de jeugdploegen. "Ik heb bijna drie jaar voor Ajax gespeeld, vanaf ik een jaar of zes- zeven was. Dat was één van mijn eerste ploegen. Ik denk nog steeds dat zij één van de allerbeste jeugdopleidingen hebben. In die tijd was het echt top. En daarna heb ik ook zo’n drie jaar voor Standard gespeeld."
Over zijn vader, Wamberto: "Hij heeft veel ervaring in de voetbalwereld, dus ik probeer zoveel mogelijk van hem op te pikken."
"Ik heb mijn mentaliteit veranderd"
"Daarna ben ik een jaartje in Brazilië gaan wonen. Daar heb ik niet gevoetbald, of toch niet bij een club. Ik had daar geen zin meer in. Eerlijk gezegd wou ik gewoon studeren, en mijn leven normaal leven zonder een voetballer te zijn. Maar uiteindelijk heb ik mijn mentaliteit veranderd toen ik terug naar hier kwam."
Na zijn terugkeer uit Brazilië sloot Wanderson zich al snel aan bij Beerschot AC. Hij schopte het tot in de eerste ploeg, maar net toen hij daar begon door te breken, ging de club in vereffening. "Ik was zestien toen ik daar aankwam, ik heb er in totaal drie jaar gespeeld. Ik heb zes wedstrijden bij de eerste ploeg gespeeld, geloof ik. Ik denk dat ik de kansen die ik bij Beerschot gekregen heb, goed heb benut."
Het is niet niks, als negentienjarige een faillissement meemaken. "Dat was niet gemakkelijk", erkent hij. "Daarvoor had de club al veel problemen. Als jonge speler, eerstejaarsprof, zoiets meemaken is echt niet gemakkelijk. Maar ik heb er wel veel ervaring door opgedaan, voor later."
Door de perikelen bij Beerschot was hij niet helemaal wedstrijdfit toen hij bij Lierse aankwam. "Ik had vier of vijf maanden niet gespeeld. Enkel met de beloftenploeg, maar dat is niet hetzelfde niveau. Uiteindelijk heb ik een beetje voor mezelf gewerkt, apart bijgetraind ook. Tegen
Club Brugge kreeg ik dan mijn eerste basisplaats bij Lierse. Sindsdien heb ik bijna alles gespeeld."
"Ik ben de man van de assists"
Wanderson is nog jong en heeft nog wat werk voor de boeg om een stap hogerop te zetten, beseft hij. "Ik denk dat ik vooral nog moet werken aan mijn linkerbeen. En ook aan het positionele, in verdedigend opzicht. Wat het aanvallende betreft, moet ik nog wat meer in de diepte lopen. Dat doe ik nu nog te weinig. Ik vraag de bal meestal in de voet, dat is meer mijn kwaliteit. Maar dat neemt niet weg dat ik eraan moet werken om ook diep te lopen."
Hij scoorde nog maar één keer dit seizoen, dus misschien moet hij ook die cijfers wat opkrikken. "Ik ben meer de man van de assists, net zoals mijn vader. Ik ben meer een flankspeler, maar natuurlijk moet je ook als flankaanvaller af en toe scoren."
Hij blikt ook nog even vooruit naar de rest van het seizoen. "Ik hoop dat we Play-Off 2 halen, zodat we zeker zijn van het behoud in eerste klasse. Want die kwaliteit hebben we zeker in onze ploeg. We moeten ook tegen de grote clubs punten pakken. Gemakkelijk wordt het zeker niet, want de andere ploegen staan niet ver achter ons."
