Eén van de Belgische ploegen met de meest uitgebreide geschiedenis, is zonder twijfel KV Mechelen. De club wordt in 1904 boven het doopvont gehouden als antwoord van enkele katholieke studenten op de oprichting van stadsrivaal Racing Mechelen, dat een meer liberale achtergrond heeft. De nieuwe club gaat in haar eerste jaren door het leven als FC Malinois en zou al snel haar intrek nemen in een nieuw stadion: Achter de Kazerne.
Eind jaren ‘20 maakt Malinois definitief de promotie naar het hoogste niveau. En in de jaren ‘40 worden ook de eerste landstitels gepakt. Die successen krijgen echter geen vervolg in het daaropvolgende decennium en de Mechelaars zakken zelfs terug naar de tweede divisie. In 1970 wordt een nieuwe naamsverandering doorgevoerd: Koninklijke Voetbalclub Mechelen is geboren. Maar nieuwe sportieve triomfen zouden echter pas in de jaren ‘80 volgen.
Onder impuls van voorzitter John Cordier, een rijke industrieel, wordt immers de aanval ingezet op de gevestigde waarden aan de Belgische top. De Nederlandse trainer Aad de Mos krijgt de sportieve sleutels in handen en mag met het kapitaal van Cordier een ploeg samenstellen met daarin kleppers als Lei Clijsters, Michel Preud’homme, Piet den Boer en Erwin Koeman. Het blijkt een succesrecept. In 1987 wordt de beker van België gepakt en na twee tweede plaatsen, is in 1989 de vierde landstitel een feit.
Op Europees niveau laat KVM zich eveneens gelden. In 1988 wordt zelfs de Europacup II veroverd na een historische finale tegen uitgerekend De Mos’ ex-club Ajax. Het succesverhaal krijgt echter geen vervolg. Na het wegvallen van Cordier als mecenas, krijgt de club het financieel gezien steeds zwaarder. Dat heeft ook zijn invloed op de sportieve resultaten en zo ontstaat een vicieuze cirkel. In die mate zelfs dat in het seizoen 2002-2003 een faillissement onafwendbaar lijkt. Maar dat is buiten de trouwe achterban gerekend.
Onder impuls van enkele oud-spelers en televisiepersoonlijkheid/superfan Mark Uytterhoeven wordt een soort van crowdfunding-actie op poot gezet. Die actie is zo’n succes dat een groot deel van de schulden afbetaald kunnen worden en dat KVM een doorstart kan nemen in de derde divisie. Het zou echter slechts vier seizoenen duren alvorens de club haar rentree maakt in de eerste klasse. De daaropvolgende jaren blijft Malinwa een stabiele middenmoter.
In 2017 kan de degradatie echter niet voorkomen worden. Op zich geen groot probleem: in het daaropvolgende seizoen wordt onder het bewind van coach Wouter Vrancken overtuigend kampioen gespeeld in de tweede divisie. Én wordt zowaar de beker van België gewonnen. Toch heeft de degradatie zware gevolgen. Tijdens een grootschalig onderzoek naar fraude binnen het Belgische voetbal, komt immers naar boven dat enkele bestuurslui van KVM geprobeerd hadden om de degradatiestrijd van 2017 te beïnvloeden.
Uiteindelijk worden de betrokken bestuurslui schuldig bevonden aan een poging tot competitievervalsing. De betrokkenen worden geschorst, de club wordt in het daaropvolgende seizoen uitgesloten in de Europese competities en mag zijn titel in de beker van België niet verdedigen. Ondanks deze zware klap blijft Malinwa veerkracht tonen en in de daaropvolgende seizoenen heeft het steevast zijn plaats in de subtop. Het lijkt dan ook slechts een kwestie van tijd alvorens een nieuwe uitschieter volgt voor deze gevestigde naam in het Belgische voetbal.