Bij Anderlecht is het dezer dagen alle hens aan dek, want Paars-Wit is weggezakt naar de vijfde plaats in het klassement. Daarmee riskeren ze nog een Europees ticket mis te lopen, wat pas de eerste keer sinds 1964 zou zijn. Donderdag verloor Anderlecht nog thuis tegen Club Brugge, voor het eerst sinds 1998.
Toen stond Filip De Wilde nog tussen de palen. "Ik herinner me dat we ons schaamden. De kern van de ploeg was toen Belgisch. Behalve mij had je nog Crasson, Doll, De Boeck, Staelens, Baseggio, Dheedene, Scifo, Goor... Nu zie ik Kums, Gerkens en twee jongeren: Verschaeren en Amuzu. De anderen zijn huurlingen die geen besef hebben van de betekenis van het instituut Anderlecht", is hij hard in La Dernière Heure.
"Wat mij vooral verbaast, is het gebrek aan Anderlecht-bloed in de staf. De trainer is een Nederlander, die zijn T2 meegebracht heeft. Maar er zijn ook nog mensen uit de staf van Vanhaezebrouck... Anderlecht is zijn identiteit verloren. Zou het niet mooi zijn om een ex-speler als trainer te hebben, met een staf bestaande uit ex-spelers?"
