De overname geraakt voor nieuwjaar niet meer rond, en dus heeft Vincent Mannaert in januari werk aan de winkel. Tijdens de wintermercato kan Ronny Deila duidelijk vers bloed gebruiken, te meer mocht er langs uitgaande zijde nog wat gebeuren. Al dreigt Club Brugge zich op dat gebied toch terug aan dezelfde steen als afgelopen zomer te stoten.
Nadat de rekening toen nog maar eens stevig gespijsd werd kan de kassa straks alweer rinkelen in Jan Breydel. Zo blijft vooral Antonio Nusa een vaste klant in de internationale geruchtenmolen, waar ook de naam van Tajon Buchanan de laatste tijd opnieuw alsmaar vaker opduikt. Meer bepaald hoopt Inter de 24-jarige Canadees, die eind vorig seizoen reeds op weg leek naar Italië, nog steeds naar Milaan te lokken.
Vondst van Deila
Blauw-Zwart had naar verluidt zelfs al een voorakkoord met de Nerazzurri op zak over een transfer van 15 miljoen, waarmee het haar investering na anderhalf jaar ruimschoots zou verdubbelen. Nochtans wist Buchanan de torenhoge verwachtingen in Westkapelle nooit helemaal in te lossen. Vooral in de Champions League en op het WK in Qatar speelde de wisselvallige spurtbom zichzelf blijkbaar in de kijker.
Na een maandenlange saga viel de overstap uiteindelijk echter in het water omdat Denzel Dumfries, die Buchanan moest vervangen op de rechterkant, alsnog op post bleef. Met behulp van Deila draaide hij de knop evenwel direct om. Meer nog: met drie doelpunten in zeven matchen schoot de 34-voudig international uit de startblokken. En dat terwijl de teller in totaal slechts op vijf stuks in 64 optredens staat.
Veruit zijn productiefste periode dus, die opvallend genoeg net gepaard ging met een omscholing tot verdediger. Van zijn vorige coaches moest Buchanan af en toe wel eens de volledige zijlijn afdraven, maar pas onder Deila werd hij een zuivere rechtsachter. "Misschien komt hij als fullback nog beter tot zijn recht, maar ook met vier achterin kan hij op die positie een topspeler zijn", verklaarde de Noor zijn keuze.
Opvolger van Mata
Niet slecht bekeken, want in zijn 4-3-3 schiet het eindproduct van Buchanan als pure winger simpelweg tekort. Zeker ten opzichte van een cijferkanon zoals Andreas Skov Olsen. Aan de flitsende dribbels van Nusa kan het technisch veel beperktere loopwonder evenmin tippen. Zijn kwaliteiten situeren zich dan eerder in het fysieke compartiment, met volume, snelheid, explosiviteit en duelkracht als voornaamste troeven.
Zelfs wanneer hij positioneel een steekje laat vallen slaagt Buchanan – zelf alvast gewonnen voor het idee dat die rol beter past bij zijn profiel – er zo vaak in om dat foutje nog recht te zetten. Net zoals Clinton Mata, die daarom niet werd vervangen. Tenslotte geloofde Club dat het de ideale opvolger al in huis had. Een lastig te passeren krachtpatser, die zijn tegenstrevers 90 minuten lang het leven zuur maakt.
Alleen blijkt Buchanan in balbezit haast een dood gewicht. Wanneer hij van ver kan aanzetten stichten zijn rushes soms wel eens gevaar, zoals bij de strafschop die hij recent nog uitlokte tegen Lugano, maar voor een omgevormde aanvaller blijft zijn offensieve meerwaarde voorts gering. Vooral in de opbouw voegt hij erg weinig toe aan het Brugse aanvalsspel. Ook zijn voorzetten laten doorgaans te wensen over.
Cashen op Buchanan
Een schril contrast met Maxim De Cuyper aan de overkant. In de schaduw van Skov Olsen focust Buchanan zich meer op zijn defensieve taken, maar aan de bal mag het toch meer zijn. Hoewel hij net als vorige zomer enkel mag beschikken bij het juiste bod staat Club daarom niet bepaald weigerachtig tegenover een transfer. Te meer omdat Buchanan zijn huidig contract, dat in 2025 afloopt, niet wil verlengen.
Naar verluidt werden er ook al afspraken gemaakt over een eventuele exit. Niet dat de Canadees dwars zal liggen mocht hij nog wat langer geduld moeten koesteren: een gebrek aan inzet kan je hem ondanks zijn norse uitstraling zelden verwijten. Toch staat ook Buchanan zelf open voor een nieuwe uitdaging – in Frankrijk, Engeland en Duitsland staat hij eveneens op de radar. Cashen in januari lijkt een win-winsituatie.
De vraag is of Mannaert dan in actie schiet. Hier en daar wordt gesuggereerd dat Club in dat geval vol de kaart van Kyriani Sabbe zal trekken. Het vertrouwen in het product van eigen kweek is een van de redenen waarom er na het vertrek van Mata geen rechtsachter werd gezocht. "De volgende generatie moet nu de fakkel overnemen. Ik geloof in Kyri", kondigde hij zelfs eigenhandig die wissel van de wacht aan.
Kans voor Sabbe
Een mening die Deila lijkt te delen. Aan het begin van het seizoen mocht Sabbe, die onder Rik De Mil reeds had geproefd van het grote werk, meteen geregeld depanneren op de linkerkant. In de pikorde stond hij dus al boven manusje-van-alles Denis Odoi, zo bleek nogmaals toen Buchanan geblesseerd uitviel. Deila liet er nadien weinig twijfel over bestaan dat Sabbe tijdens zijn afwezigheid zijn kans zou krijgen.
Na een resem complexloze invalbeurten had hij in Gent nochtans net een zware namiddag achter de rug. Sabbe werd constant afgetroefd door Archie Brown, die meer moeite had met Buchanan. Hoewel hij stevig op zijn benen staat moet de tiener op dat gebied nog stappen zetten. Door zijn gestalte is het verschil qua duelkracht in de lucht nog groter. Een nadeel dat diverse tegenstanders al trachtten uit te buiten.
Daartegenover staat dat Sabbe al over een fikse motor beschikt. Bovendien blijkt hij op offensief vlak zelfs een wapen vergeleken met Buchanan. Vooral zijn overlaps en voorzetten zijn van betere makelij, niet onbelangrijk met Hans Vanaken als target. Met twee assists overtreft Sabbe nu al zijn concurrent. Samen met Skov Olsen, die zo mogelijk meer ruimte zou krijgen, kan hij dan ook een dodelijke tandem vormen.
Masterplan met Meunier?
Logisch dus dat Club het toptalent niet wenst te blokkeren. Al schuilt er toch een addertje onder het gras. Niet alleen is Sabbe defensief kwetsbaarder, een luxe die Blauw-Zwart zich momenteel misschien niet kan veroorloven, zoals Deila vooraf al vreesde kreeg hij – net zoals Nusa – de opeenvolging van matchen niet verteerd. Intussen ligt de rechtsback al bijna twee maanden in de lappenmand met een enkelblessure.
Is het dan wel verstandig om hem vanaf nieuwjaar, wanneer het om de knikkers gaat, voor de leeuwen te werpen? Afgelopen zomer legde Mannaert al zijn eieren in het mandje van Jorne Spileers door geen extra centrale verdediger aan te trekken. Een beslissing die hij zich ondanks de behoorlijke prestaties van de Jonge Duivel inmiddels al meermaals heeft beklaagd. Staat de CEO op het punt om die fout te herhalen?
Deila is gecharmeerd door Sabbe en heeft ook Odoi hoog zitten, maar indien Buchanan andere oorden opzoekt is een volwaardig alternatief een must. Een tijdelijke oplossing om de druk weg te nemen tot Sabbe écht klaar is om zijn plek op te eisen. Thomas Meunier, vorige zomer al in beeld, lijkt dan de ideale mentor. Om zijn EK-kansen gaaf te houden neemt hij wie weet wel vrede met een beperkte rol – én salaris.
AD
