Antwerp hoopte op een shockeffect, maar met een schamele één op negen bracht de trainerswissel op de Bosuil tot dusver weinig zoden aan de dijk. De vraag is dan ook of Andries Ulderink straks meer tijd wordt gegund dan Jonas De Roeck, die na amper negen maanden reeds werd bedankt voor bewezen diensten. Waarom ook de dagen van zijn opvolger nu al geteld lijken.
Na de steile opmars van de afgelopen jaren ging de vinger op de knip bij Antwerp, dat dringend de cijfers in de boekhouding moest zien op te smukken. Logischerwijs gaat dat ook gepaard met een sportieve stap achteruit, al weigert Paul Gheysens om daarmee akkoord te gaan. De eigenaar blijft de lat erg hoog leggen en wil na een jaar afwezigheid koste wat het kost opnieuw Europa in. Net zoals zijn collega's in Anderlecht besloot hij ondanks de kwalificatie voor de Champions' Play-Offs daarom om alsnog in te grijpen en van trainer te veranderen. "We hebben allemaal het voetbal gezien, het was duidelijk dat het beter moest", valt er volgens hem meer te doen met het aanwezige materiaal.
Overmars kiest Ulderink
Nochtans is nagenoeg iedereen, Vincent Janssen incluis, het erover eens dat De Roeck gewoon naar behoren werk leverde door Antwerp naar de plaats te loodsen waar het thuishoort. Behalve de man aan de knoppen dus, al benadrukt Gheysens wel dat de verantwoordelijkheid voor sportieve beslissingen nog altijd bij Marc Overmars ligt. Wat ook blijkt uit de keuze voor diens landgenoot Ulderink als opvolger, met wie hij eerder reeds samenwerkte bij Go Ahead Eagles en Ajax. En natuurlijk ook op de Bosuil, waar de Nederlander als Mark Van Bommel zijn rechterhand fungeerde alvorens naar Rangers te verhuizen. Daar besloot hij in januari echter omwille van privéredenen te vertrekken.
En dus zag Overmars zijn kans schoon om Ulderink terug naar het oude nest te lokken. "Ik had geen enkele intentie om waar dan ook aan de slag te gaan, maar Antwerp ligt me nauw aan het hart. Elders was ik niet voor drie maanden ingestapt", klonk het bij zijn voorstelling. Met een contract tot het einde van het seizoen begrijpt Ulderink dus maar al te goed dat hij vooral op korte termijn succes moet zien te boeken. Nochtans oogt zijn CV niet meteen indrukwekkend. Zijn enige ervaringen als hoofdcoach deed hij op bij Go Ahead Eagles en Ajax Cape Town in Zuid-Afrika, inmiddels al vijf jaar geleden. Toch vond de Great Old hem op basis van zijn eerdere passage de geknipte man voor de job.
Ulderink vs. De Roeck
Als peoplemanager kon hij niet tippen aan Van Bommel, maar ook Ulderink kan zowel slaan als zalven en dwong zo respect af van zijn spelers. Erkenning van de buitenwereld zal hem dan weer worst wezen, en dus deinst hij er niet voor terug om luid te staan bulderen langs de zijlijn om zijn troepen op scherp te zetten. Al kan Ulderink iedereen net zo goed wakker schudden door een persoonlijk verhaal te delen in de groep. Het moraal opkrikken en alle neuzen in dezelfde richting krijgen is een cruciaal onderdeel van zijn missie. Zeker nadat een aantal zwaargewichten in de kleedkamer naar verluidt niet opgezet waren met de veeleisende en soms strengere aanpak van zijn voorganger.
Een verhaal dat Janssen weliswaar ontkent, maar Ulderink past dus toch maar best op wanneer hij spelers openlijk op hun plichten en tekortkomingen wijst. "Te veel onnodig balverlies, slechte keuzes in de opbouw, te weinig tempo, geen initiatief", klopte hij na de saaie vertoning tegen Standard al op dezelfde nagels als De Roeck. In zijn vuurdoop tegen AA Gent de week voordien ging het licht dan weer andermaal uit bij Doumbia. "Ik ben niet de trainer die nu met krachttermen gaat gooien, maar dit soort zaken moeten eruit", klonk het nadat een zoveelste individuele fout Antwerp nog maar eens de das had omgedaan. Voorlopig heeft ook Ulderink daar dus nog geen pasklaar antwoord op.
Blunder met Bozhinov
Een gebrek aan concentratie, of simpelweg aan kwaliteit? Vorige week was het de beurt aan Bozhinov om de match tegen Union weg te geven. Zonder diens prestatie te willen verbloemen toonde zijn coach zich wel mild voor de noodoplossing centraal achterin, waar het door de blessure van Toby Alderweireld puzzelen blijft. Een forse aderlating, ook omdat zonder de aanvoerder niemand het elftal op sleeptouw neemt. Hij was het wel die De Roeck in december verweet "tactisch overklast" te zijn door Charleroi, een uitspraak die bleef hangen. Tot hiertoe maakte Ulderink op dat vlak echter evenmin een overweldigende indruk. Zo wisselde hij tegen Standard tot tweemaal toe van systeem.
Ulderink bewees zo dat hij tijdens een wedstrijd durft ingrijpen, zij het met weinig effect. Behalve een bescheiden slotoffensiefje tegen AA Gent onder impuls van Bayo, intussen alweer uit beeld verdwenen, bleek hij nog niet in staat om een partij te doen kantelen. Uiteraard heeft Ulderink niet dezelfde jokers als pakweg Thorsten Fink in Genk, maar dat hij Bozhinov niet vroeger uit zijn lijden verloste was toch schuldig verzuim. Iedereen had al lang door dat het verkeerd zou aflopen in zijn mismatch tegen Promise David. Nochtans toonde Antwerp net veerkracht na de wervelende start van Union. Dat het alsnog een pandoering en mentale tik werd heeft Ulderink deels aan zichzelf te wijten.
Geen plek voor Chery?
2-1 met 11 tegen 11 en het momentum aan je zijde, of 3-1 met een mannetje minder: de coach beseft dat het een wereld van verschil betekent. In zijn 3-5-2 om de formatie van Sébastien Pocognoli te counteren had hij opvallend genoeg trouwens geen plekje veil voor Tjaronn Chery. Hoewel ook de spelmaker slachtoffer is van de collectieve vormdip blijft hij wel zowat de enige met een actie in huis. Al was Antwerp de voorbije weken ook mét hem tussen de lijnen offensief onmondig: Janssen staat inmiddels alweer ruim een maand droog. Het stamnummer één creëert amper kansen of doelgevaar, heeft weinig balbezit, zet tegenstanders nauwelijks onder druk en moet te vaak het spel ondergaan.
De gehavende defensie bleef tot vorige week vooral dankzij Lammens vrij lang overeind, maar vlotte combinaties of snelle omschakelingen vallen nu al even niet meer te zien. Zeker in de zone van de waarheid blijkt de Great Old steevast te passief en niet scherp genoeg. Gyrano Kerk, die wel nog af en toe kan flitsen, posteerde Ulderink dit keer dan weer diep in de punt om Janssen een rijtje lager te kunnen trekken. Op rechts dropte hij Michel-Ange Balikwisha zowaar voor het eerst sinds eind juli (!) nog eens in de basis. Voor iemand die onze competitie reeds kent zou de trainer nochtans mogen weten dat de intensiteit in het Dudenpark allerminst een cadeau is voor iemand zonder ritme.
Bosuil heeft geduld
"Het was Antwerp onwaardig hoe we de strijd aangingen. Zeker in de eerste twintig minuten waren we niet mannelijk genoeg. We waren niet goed in de duels, volgden de lopende mensen niet, dekten niet door op het middenveld. We maakten gewoon te veel domme fouten", legde Ulderink kordaat de vinger op de wonde. Ook dat er afspraken op stilstaande fasen niet werden nageleefd zat hem dwars, al is het toch tevens voor een stuk zijn taak om zijn spelers bij de les te houden en met duidelijke opdrachten het veld in te sturen. Janssen zette hem als assistent zeker op tactisch vlak haast op gelijke hoogte met Van Bommel, maar van een kentering is vooralsnog toch nog geen sprake.
Integendeel: de dalende lijn wordt vrolijk verdergezet. Een slecht voorteken voor de rest van de play-offs, waarin Antwerp nog als vorig jaar slechts een bijrol dreigt te vertolken. Ulderink heeft geen tijd meer om rustig zijn eigen accenten te leggen en moet dringend voor meer rendement zorgen om zijn valse start – en dan hebben we het niet over zijn niersteen – uit te wissen. Ook hij kan niet toveren en moet het doen met de middelen die voorhanden zijn, maar ondanks de ondankbare omstandigheden is het rapport tot hiertoe ondermaats. Gelukkig blijven de fans in de tribune voorlopig nog geduldig, maar mits een nederlaag zondag dreigt dat krediet te veranderen in onverbiddelijke kritiek.
Gheysens wil Hein
Voor een daverende Bosuil, die nog eens als vanouds uit haar voegen wil barsten, kan Antwerp het zich niet veroorloven om zich als makke lammetjes naar de slachtbank te laten leiden. Bij een nieuw pak slaag zal zelfs Jelle Bataille veel moeite moeten doen om er nog iets positiefs uit te rapen. Ulderink ging de uitdaging goed voorbereid en met volle goesting aan, maar zijn spelers weer in zichzelf doen geloven blijkt makkelijker gezegd dan gedaan. De coach hamert op meer dadendrang, vechtlust en opportunisme voor doel maar heeft zelf zijn reputatie als tactisch en verbaal sterke motivator ook nog niet echt kunnen waarmaken. De mentaliteit laat nog steeds geregeld te wensen over.
Zelf bekommert hij zich niet om verleden nog toekomst, maar net zoals Besnik Hasi heeft de Nederlander alsmaar meer weg van een tussenpaus. Iemand om deze lastige periode te overbruggen en de weg vrij te maken voor een andere trainer, zodat hij zijn vingers nu nog niet hoeft te verbranden en volgend seizoen met een volledig propere lei kan beginnen. Gheysens mag dan wel beweren dat Overmars de knopen doorhakt, dat hij droomt van Hein Vanhaezebrouck is ondertussen al een publiek geheim. Tijd om die wens in vervulling te laten gaan? Door de teugels zelf strakker in handen te nemen zou de eigenaar alvast ook alle geruchten over zijn engagement in één klap van tafel vegen.
Ulderink richting exit?
Hoe dan ook gaat de Bosuil een zomer vol onzekerheden tegemoet, inclusief Ulderink. Zijn lot hangt nu al aan een zijden draadje. "De doelstelling is duidelijk: een Europees ticket halen. Voor mijzelf speelt dat geen rol. Dat er werk aan de winkel is, is duidelijk. Anders hadden ze me ook niet gevraagd om over te nemen. We zitten in een proces dat we een klik moeten maken, dat is niet zo simpel. Maar het enige wat telt is wat we op de mat brengen. We zullen moeten knokken, dan weet je dat er hier gekke dingen kunnen gebeuren", focust hij enkel op oplossingen vinden in het hier en nu. Zondag, 13u30, op de Bosuil, tegen Club Brugge. Wat daarna al dan niet nog volgt zijn zorgen voor later.
