RSC Anderlecht verloor met 1-2 van KRC Genk. Paars-Wit verdiende misschien een punt, maar als er een winnaar moest worden aangeduid in deze match, dan was het Genk wel. Zij hadden de beste kansen. De keuzes van Besnik Hasi waren al opvallend te noemen.
Besnik Hasi is zoekende, dat is logisch als nieuwe coach bij een club. Het is echter opvallend dat hij duidelijk een driemansdefensie wil installeren, alleen halen we nogmaals aan dat Paars-Wit daar niét de spelers voor heeft. Onder Jesper Fredberg werden spelers aangetrokken voor een 4-3-3 en dat is duidelijk merkbaar.
Aanvallers als wingbacks
Ali Maamar speelde als linkerwingback, maar dat is niet zijn beste positie. De jongeling trekt zich daar uit de slag, maar is geen speler die vaak de achterlijn haalt. Voeg daaraan toe dat Thorgan Hazard op links speelde en vaak naar binnen trekt, en je weet dat er via die linkerflank amper tot geen diepgang was en dus ook geen gevaar. Maamar trok zijn streng, maar ook niet meer dan dat.
Op rechts werd Nilson Angulo gezet. Via hem kwam er aanvallend wel dreiging, maar defensief is hij een probleem. De speler valt niets te verwijten, want hij is géén verdediger en als wingback moet je nu eenmaal vaak ook als rechtsachter spelen. Positioneel gaat nog heel veel mis. Het is bijzonder vreemd dat Hasi hem daar posteert. Thomas Foket moet wel heel slecht voor de dag komen op training, want rechterwingback was in het verleden zijn beste positie... Al het gevaar van Genk kwam via de kant van Angulo.
Tactische warboel in de tweede helft
In de tweede helft werd Anderlecht een warboel van jewelste. RSCA speelde een 3-4-3, waarbij Hazard en Huerta als pockets speelden en zo voor een overtal moesten zorgen op het middenveld. In de tweede helft dropte Hasi Vazquez in de ploeg en werd er een 3-5-2 gehanteerd en even later een 4-4-2 nadat Adryelson met krampen naar de kant moest.
Het werd een tactische warboel: Leoni werd linksachter, Dendoncker terug verdediger, Maamar ging van links naar rechts en Samuel Edozie moest even voordien linkerwingback spelen. Dat de twee wingbacks in de fout gingen bij de goals, maakt het duidelijk: RSCA heeft niét de spelers om met wingbacks te spelen. Bovendien speelt Jan-Carlo Simic links in de driemansdefensie en dat is ook absoluut niet zijn beste positie.
Hasi maakte tijdens de match (te) veel misbaar over het uitvoetballen van zijn verdedigers, maar wat kan je verwachten als iemand als Simic tegen zijn voet moet spelen en iemand als Adryelson rechts speelt? Daar zal voetballend niet veel van komen, waardoor alle druk op Lucas Hey ligt. Spelers lopen dan ook logischerwijs veel onderling te praten. Er zijn geen automatismen en dat is duidelijk merkbaar. Er speelden gisteren drie spelers op links, de pure linksachter Ludwig Augustinsson bleef op de bank.
De keuzes van Hasi roepen daardoor toch al vragen op. Het is dan ook geen verrassing dat Anderlecht na de pauze uit het open spel niks meer bij elkaar speelde. Enkel via hoekschop konden Hey en César Huerta gevaarlijk zijn en kwam er zelfs een goal.
Hasi is zoekende en nogmaals, dat is logisch. Maar een 3-4-3 of 3-5-2 lijkt ons -Hubert probeerde het ook al- geen topidee. Paars-Wit hééft de spelers voor een 4-3-3. Edozie, Huerta en Angulo renderen daarin veel beter. Het is ook een systeem waarin spelers veel minder moeten nadenken. RSCA heeft al geen overschot aan leiders op het veld en ze hebben momenteel geen houvast in de ploeg. Voorlopig is het voor sommige jongens te ingewikkeld.
