RSC Anderlecht heeft een probleem. Door het uitvallen van Killian Sardella, Moussa N’Diaye en Ludwig Augustinsson heeft RSCA grote zorgen op de flanken. Tegen Union SG en KV Mechelen doken dezelfde problemen op. Brian Riemer moet een oplossing vinden.
Anderlecht speelt graag met opkomende backs, waardoor jongens als Anders Dreyer en Yari Verschaeren/Thorgan Hazard naar binnen kunnen zwerven en zo in steun kunnen spelen van Kasper Dolberg. Dat werkte zeer goed toen iedereen fit was.
Blessures op de flanken nefast voor het evenwicht
Anderlecht heeft nu echter een probleem. Killian Sardella, Moussa N’Diaye en Ludwig Augustinsson ontbreken nog weken door blessures. Tegen Union SG bracht Brian Riemer Kristian Arnstad als linksachter. Arnstad begon met de bibber op het lijf aan de match. Het publiek hielp de jonge Noor ook niet echt met al snel kritisch te zijn voor hem. Hij is een defensieve middenvelder en speelde ook nog eens tegen zijn voet. De tweede helft was beter, maar Arnstad is geen speler die op links de overlap kan maken. Zijn aanvallende inbreng was onbestaande. Tegen KV Mechelen speelde hij op rechts. Defensief ging dat een stuk beter, maar offensief is zijn waarde beperkt. Tactisch is dat een hele aanpassing.
Louis Patris is tot op heden geen geslaagde transfer. Aan kansen geen gebrek. Hij mocht op rechtsachter spelen en tegen KVM op links. Patris is op zijn best als hij op de omschakeling kan spelen. Als hij kan draven en de ruimte voor zich heeft. Hij is een loper. Bij OHL kon hij daarom vaak goed voor de dag komen. Bij Anderlecht moet je echter héél anders denken en spelen. Daar moet hij het initiatief nemen en niet vanuit de reactie spelen. Patris moet op een kortere ruimte spelen en zijn handelingssnelheid moet daarom de hoogte in. Voorlopig lukt dat niet. Defensief en offensief is het voorlopig simpelweg niet voldoende.
Meer diepgang nodig op de flanken
Anderlecht zit dus met een probleem. Augustinsson en Sardella zijn nog tot minstens 18 februari buiten strijd. Als de backs aanvallend geen meerwaarde zijn, is het nodig om snelle, dribbelvaardige flankaanvallers te hebben die buitenom kunnen gaan. Het probleem is dat Hazard, Verschaeren, Dreyer en in noodzaak Stroeykens allemaal jongens zijn die het best tot run recht komen als ze kunnen zwerven.
Anderlecht speelt nu doorgaans via het centrum. Er zit geen verrassing in het spel wegens een gebrek aan aanvallen via de flanken. Offensief en defensief is Anderlecht daar nu heel kwetsbaar. Dat heeft uiteraard zijn invloed op Kasper Dolberg. Die krijgt heel weinig aanvoer. RSCA speelt door dat gebrek aan diepgang op de flanken precies alsof er geen plan is. Dat is uiteraard larie. Maar Riemer moét wel aan zet.
RSCA kan momenteel niet op die flanken teren en moet dus opportunistischer spelen. In dat type voetbal past Luis Vazquez beter. Een andere optie kan zijn dat hij het anders gaat aanpakken. Krijgt Mohamed Bouchouari daarom nog eens een kans? Hij kan inzake diepgang, snelheid en creatief vermogen misschien meer brengen dan Patris of Arnstad. Of probeert Riemer Nilson Angulo, die goed inviel tegen KRC Genk en Union SG, eens uit?
Dan moet hij wel Hazard of Verschaeren opofferen. Al kan één van hen centraal op het middenveld uit de voeten. Dat Anderlecht in januari géén snelle flankaanvaller haalde en met Benito Raman een profiel liet gaan dat deze ploeg enorm mist door het uitvallen van Francis Amuzu, vindt ondergetekende best vreemd. Tegen AA Gent zal er echter iets moeten gebeuren. Want het is nog zeker twee competitiewedstrijden doorspartelen vooraleer er minstens één flankverdediger weer bij is…
Claudio Reulens
