Brian Riemer krijgt de volle laag. We verwachten van bepaalde mediafiguren toch meer nuance en diepgang dan “ik zou hem vandaag meteen ontslaan”. RSC Anderlecht eindigde derde in de Jupiler Pro League. Wij maken de nuchtere balans op van dit seizoen van de Deense coach.
De Deense trainer van Anderlecht liet dit seizoen zeker goede zaken zien. Hij stopte de dramatische reeks tegen Union SG en is nu drie matchen ongeslagen tegen hen. Daarnaast won Anderlecht voor het eerst in zes jaar op het veld van Club Brugge en voor het eerst in bijna zes jaar van AA Gent.
Anderlecht was als tweede ploeg van het land zeker van de Champions’ Play-Offs en RSCA was al even zeker van Europees voetbal komend seizoen. De doelstellingen inzake resultaten werden ruimschoots en vlot gehaald. Wouter Vandenhaute sprak voor het seizoen van de top vier.
Riemer haalt vlot de doelstellingen
Riemer is ook de trainer die Théo Leoni echt lanceerde. Killian Sardella kwam helemaal boven water onder hem en Zeno Debast en Mario Stroeykens maakten een zeer goede ontwikkeling door. Mede dankzij de aanwezigheid van de ervaren topspelers, maar Riemer heeft daar ook zeker zijn aandeel in. Dat verdient dus zeker een pluim. Net als het feit dat Kasper Dolberg zijn tweede meest productieve seizoen uit zijn carrière kende (inzake competitiegoals) en Anders Dreyer zelfs zijn beste inzake cijfers.
Daarnaast wist de coach een zeer goede groep te smeden en Anderlecht is een moeilijk te kloppen en weerbaar team. Anderlecht verloor 7 keer in 40 wedstrijden in de Jupiler Pro League, enkel Union SG doet beter met 6 nederlagen. Het won 22 keer en enkel Union SG doet beter met 25 zeges. Club Brugge tikte af op 21 overwinningen. De coach zette zijn team grotendeels goed neer inzake organisatie. Zo was hij de eerste coach die het type voetbal van Cercle Brugge wist te ontmantelen. Dat kreeg nadien navolging.
Riemer is een trainer die echter ook nog veel moet leren. Anderlecht is zijn eerste job als hoofdtrainer. Tactisch ingrijpen tijdens een match, dat moet een stuk beter. Hij wisselt vaak positie voor positie met weliswaar andere profielen. Hij probeerde het wel eens met twee spitsen, maar de ‘experts’ die nu roepen dat Dolberg en Vazquez naast elkaar moesten spelen, herinneren we er graag aan dat dit nog geen enkele keer een succes was. Ze zijn niet complementair. De coach heeft het voorlopig moeilijk met tactische tegenzetten van een andere coach. Dat moet verbeteren als hij echt aanzien wil worden als een topcoach in België.
Meer spektakel en tactische variatie nodig
Riemer is een coach die ons erg aan Aimé Anthuenis doet denken. Sympathiek, soms kan hij tekeer gaan en hij weet als geen ander een groep te smeden. Ook over Anthuenis waren er in zijn eerste seizoen bij Anderlecht dezelfde geluiden. Hij speelde te veel met de lange bal naar Jan Koller en het voetbal was bij momenten zeer direct. Niet de stijl van het huis. Hij werd na 5 jaar zonder titel echter wél kampioen en nadien ging de bal helemaal aan het rollen met de historische Europese campagne. RSCA was nadien weer vertrokken.
Zo een vaart loopt het dus niet met Riemer, maar de Deense coach verdient toch wat meer krediet. Hij loodste Anderlecht weer naar de top en speelt tot de laatste speeldag mee voor de titel. Had iemand dit voor het seizoen voorspeld? Dat was toch al 7 jaar geleden. Velen geven aan dat Anderlecht ruim 20 miljoen euro investeerde in nieuwe spelers, maar dat gebeurde dit seizoen ook bij KRC Genk, Club Brugge en AA Gent. Union SG spendeerde iets minder.
Riemer moet zéker nog stappen zetten als coach. Anderlecht leverde onder meer te weinig spektakel. Dat boden bovenstaande clubs bij momenten meer. RSCA won te vaak op zakelijke wijze. Dat mocht meer zijn. Al scoorden van de top zes enkel Club en Union SG meer. Defensief incasseerde enkel Club Brugge minder doelpunten. RSCA kan dominant voetballen, dat bewezen ze onder meer in de eerste periodes op Standard, Antwerp en in de play-offs op Union SG. Maar dat moet vaker gebeuren. Dat beseffen ze ook. Mats Rits, Jan Vertonghen en Jesper Fredberg gaven al aan dat dit de volgende stap is die volgend jaar moet gezet worden.
Anderlecht moet dan aanvallend wel versterkt worden. We haalden al aan dat ze daar werk van willen maken met een aanvallende centrale middenvelder en twee snelle flankaanvallers. De kern was zelfs zonder Europees voetbal aanvallend te smal als er smaakmakers uitvielen. Het niveau ging dan toch omlaag. Met spelers als Francis Amuzu en Majeed Ashimeru lukt het niet. Paars-Wit moet (en zal) doorselecteren. De lat nog hoger leggen.
Zet Riemer de volgende stap?
Riemer mag zeker terugblikken op een geslaagd seizoen, zonder meer. Volgend jaar ligt de lat echter hoger. Dat is eigen aan de top. Daar zal Riemer mee moeten leren omgaan. Dan moet er beter gevoetbald worden en moet er meer tactische variatie komen. Daar ontbreekt het hem nog aan. RSCA wordt volgend jaar weer benaderd als de club voor de overname. De crisis loert vanaf komend seizoen snel om de hoek. Anderlecht is weer een topclub, dat gaat gepaard met veel druk. Resultaten en goed voetbal. Het is de verdienste van Fredberg en Riemer (en het bestuur dat de financiën op orde zette) dat die lat weer zo hoog ligt.
Tot slot. Naast het veld presenteerde Riemer zich oké. Hij heeft uiteraard niet die uitstraling van Vincent Kompany, maar hij steekt zich ook niet weg op persconferenties. Dat hij af en toe te positief was na mindere prestaties, werd naarmate het seizoen vorderde beter. Hij durfde kritischer zijn. Daarin zette hij dus stappen voorwaarts. Kan hij die stap volgend jaar ook zetten op het tactische aspect? Dat moet nog blijken.
Claudio Reulens
