Daniel Munoz maakte zijn langverwachte overstap naar de Premier League, maar niet zonder controverse. Crystal Palace zorgde speelde een sluw spelletje tijdens de wintermercato, waardoor Munoz zelfs weigerde te trainen.
Uiteindelijk kwam er een doorbraak met een bod van 8 miljoen euro. Het vertrek van de sterspeler laat een bittere nasmaak achter, maar zijn emotionele afscheid met tranen toont zijn menselijke kant. Wouter Vrancken stelt dat Munoz tijdens zijn staking naar de staf en spelers toe altijd heel correct gebleven is.
Daniel Muñoz te goed voor België: dromen van de Premier League
De combinatie van verdedigende en aanvallende kwaliteiten maakte Daniel Munoz tot een absolute topper in de Belgische competitie. Het is dan ook geen toeval dat de Colombiaan consequent wordt beschouwd als de beste rechtsback in de Jupiler Pro League.
Munoz was al lang klaar voor de volgende stap in zijn carrière en hij moest de volgende zijn waarvoor KRC Genk veel miljoenen euro’s voor zou vangen. Een stap hogerop kon niet langer uitblijven en het was onbegrijpelijk dat een speler van dat kaliber dit seizoen nog steeds voor Genk speelde.
Munoz stak al twee seizoenen boven het niveau van de Jupiler Pro League uit. “In augustus zei ik al: 'ik kan niet begrijpen dat Muñoz hier nog speelt'”, zei Marc Degryse in de podcast Vier-Nul.
“Elk jaar worden hier zoveel spelers weggehaald naar grote competities en hem zien ze over het hoofd. Ik snap niet dat ploegen à la West Ham United geen serieuze belangstelling vertoonden.”
Het contract van Muñoz bij Genk liep aan het einde van dit seizoen af, met een cluboptie voor nog een extra seizoen. Dit betekent dat de club voor een belangrijke keuze stond in januari: verlengen of verkopen.
Op 27-jarige leeftijd ambieerde Munoz zelf ook een mooie transfer en voelde hij zich klaar voor een stap hogerop. “Zoals elke voetballer droom ik er wel van om op een dag naar een topcompetitie te gaan”, zei hij in september aan Het Belang van Limburg.
“Mijn favoriete competitie? Zoals voor velen is dat de Premier League, maar een favoriete ploeg heb ik daar niet.”
Crystal Palace maakt het hoofd zot van Munoz: “Daar komen vodden van”
Tijdens deze wintermercato toonde Botafogo interesse, maar Daniel Munoz liep niet meteen warm voor deze optie, die bovendien financieel niet erg aantrekkelijk was voor KRC Genk.
Halverwege januari kwam er echter een veel verleidelijkere mogelijkheid op zijn pad met Crystal Palace. De nummer 14 van de Premier League voldeed volledig aan Munoz's sportieve ambities, en hij droomde zelf van een avontuur in de Premier League.
Bovendien beschikte Crystal Palace over aanzienlijke financiële middelen - interessant voor Genk. Hoewel de Limburgers hem zijn droomtransfer naar de Premier League gunden, slaagde Crystal Palace er aanvankelijk niet in om een overtuigend bod uit te brengen.
Zelfs een tweede, aarzelend verhoogde aanbieding van ongeveer 6 miljoen euro voldeed niet aan de verwachtingen van de Limburgers, die minstens 10 miljoen wilden.
Volgens Het Belang van Limburg maakte Crystal Palace tijdens de winterstage in Marbella “het hoofd zot” van Munoz, en de Engelse club speelde dat uit door opzichtig te aarzelen in de onderhandelingen met Genk en nalaten om met een fatsoenlijk bod te komen. “Daar komen gegarandeerd vodden van.”
Het gevolg was dat Munoz zelf druk wilde zetten en zijn transfer wilde forceren door te weigeren om mee te trainen bij Genk. Dat gebeurde uitgerekend in de aanloop naar de derby tegen Sint-Truiden.
“Zijn weigering om te trainen valt niet bij iedereen in goede aarde”, schreef HBVL. “Ik vind het wel niet zo mooi hoe hij die transfer forceert”, stelde Franky Van der Elst ook in Het Nieuwsblad.
Superdeal Daniel Munoz met bittere nasmaak
Ondanks het aanhoudende standpunt van Daniel Munoz om niet deel te nemen aan de trainingen, kwam er afgelopen weekend eindelijk een doorbraak in de onderhandelingen.
Crystal Palace toonde eindelijk een serieuze intentie om Daniel Munoz binnen te halen en verhoogde het bod naar 8 miljoen euro, met daarbovenop nog bonussen. Het doel van KRC Genk om 10 miljoen euro binnen te halen blijft haalbaar, indien Munoz voldoende speelminuten maakt in Engeland.
Bovendien wist Dimitri de Condé nog een percentage van een mogelijke doorverkoop te bedingen. Na het bereiken van een mondeling akkoord, onderging Munoz succesvolle medische tests in Londen en zette hij zijn handtekening onder een contract dat loopt tot en met 2027, met een optie voor nog een extra jaar.
Niemand bij Genk keek vreemd op dat Munoz zijn droomtransfer naar de Premier League had gemaakt; op sportief gebied had hij al geruime tijd zijn grenzen bereikt in België. Maar de manier waarop hij deze transfer heeft afgedwongen, heeft bij sommigen een bittere nasmaak achtergelaten.
Opvallend genoeg verwijt niemand bij de club Munoz iets, ondanks de grote controverse rondom zijn vertrek.
Munoz bleef altijd heel correct: emotioneel afscheid met tranen
Wouter Vrancken was enorm blij voor Daniel Munoz dat hij zijn droomtransfer realiseerde, maar hij verloor wel een “superbelangrijke” speler, zowel op als naast het veld. De coach van KRC Genk plaatste ook een kanttekening bij de manier waarop de Colombiaan zijn transfer forceerde door dagenlang niet deel te nemen aan de trainingen.
In een interview met Het Belang van Limburg benadrukte Vrancken dat Munoz altijd zeer correct is geweest en bij elke nieuwe ontwikkeling in de onderhandelingen met hem heeft gesproken.
“Toen heeft hij alle kaarten op tafel gelegd. Hij snapte heus wel dat de situatie niet ideaal was en zat er zelf ook mee gewrongen. Naar de staf en de spelers toe is hij altijd heel correct gebleven.”
Het afscheid tussen Munoz en Genk verliep naar verluidt emotioneel, waarbij de Colombiaan het zelfs niet droog hield. “Hij heeft de groep vrijdagochtend toegesproken en kon het zelf ook niet droog houden. Mooi om te zien, want het geeft weer hoe hij is als mens.”
Munoz nam ook afscheid van de fans via de social media-kanalen van de club. Hij bedankte hen voor hun steun gedurende zijn tijd bij Genk. “Ik heb vanaf de eerste dag jullie steun gevoeld. Jullie hebben me omarmd als iemand van de familie. Het was ongelooflijk. Ik draag Genk in mijn hart, voor altijd.”
