Besnik Hasi heeft zijn eerste teleurstelling bij RSC Anderlecht al achter de rug. De coach maakte niet al te veel indruk met vreemde keuzes. Hasi moet zoeken, wat logisch is. Olivier Renard en Wouter Vandenhaute hopen op snel beterschap, al zorgden ze mee voor deze situatie.
Besnik Hasi speelde met drie verdedigers, maar we vinden dat Paars-Wit daar de juiste type verdedigers niet voor heeft. Jan-Carlo Simic speelde zijn beste matchen in een viermansdefensie, Ludwig Augustinsson was vroeger een goede wingback maar als dertiger is de hele flank bestrijken toch niet meer zijn ding. Een zeer degelijke linksachter in een viermansdefensie.
Angulo en Ashimeru
Op links zat het defensief echter nog goed, op rechts niet. Daar had Simic het moeilijk om de gaten op te vullen die Nilson Angulo liet vallen. De speler valt niets te verwijten. Dat Hasi een flankaanvaller pur sang als rechter wingback ging gebruiken, daar begrijpen we niets van. Iederéén had verwacht dat Club RSCA ging domineren, Angulo speelde daarom bijna doorlopend als rechtsachter. Daarmee doe je zo een speler én de ploeg geen plezier. Is Thomas Foket, die daar het best zou moeten renderen, dan zo slecht op training?
De basisplaats van Majeed Ashimeru begrepen we ook niet. De centrale middenvelder zag sterretjes. Ashimeru speelt al vier jaar in Brussel en zou bij geen enkele andere topclub een sterkhouder zijn. Ook niet bij Anderlecht. Veel goede wil én drive, maar Ashimeru heeft nog niet kunnen overtuigen bij Anderlecht. Het zal volgens ons ook niet meer gebeuren. Bovendien, moet je een speler die zo lang buiten strijd was en nog maar enkele keren inviel als nieuwe coach meteen laten starten in Brugge?
RSCA speelt als een ploeg zonder houvast. Gebrek aan inzet, grinta, mentaliteit… Het zijn uitspraken die je vaak hoort. Populaire clichés, meer niet. De problemen liggen dieper. Anderlecht is een ploeg waar het bestuur voor onstabiliteit zorgt. Dit seizoen heb je drie trainers met een andere visie op voetbal, dan ook nog eens twee TD’s die anders naar het spelletje kijken. Voetbal is heus geen hogere wiskunde, ook al willen ze het wel maken met al die (en veel overbodige) data. Duidelijkheid en stabiliteit, dàt ontbreekt in Brussel.
Geen houvast voor de spelers
Er is geen houvast voor de spelers. Hazard en Dendoncker hekelden tussen de lijnen al die wissels al. “Weer een nieuwe coach, filosofie, systeem…”, zei Dendoncker. Hazard: “Anderlecht mist stabiliteit”. RSCA is sportief dit jaar helemaal de weg kwijt geraakt. Bij de minste ‘crisis’ moeten er mensen sneuvelen. Telkens wordt de boel omgegooid. De rust bewaren, het is geen kwaliteit van dit bestuur. Wat is bovendien de visie van Anderlecht? De spelersgroep is mee het slachtoffer van het gebrek aan duidelijkheid van bovenaf, al mogen ze ook dan meer tonen. Dat zeer zeker.
In Anderlecht verandert de visie zoveel keer met dit seizoen als misschien wel pijnlijkste uitschieter in de clubgeschiedenis. Drie trainers, twee TD’s, twee belangrijke mensen weg vanuit de top in Neerpede… Het zijn toestanden die je verwacht bij een of andere gekke club uit een vreemd voetbaloord. De spelers weten het duidelijk ook niet meer.
Hasi werd aangetrokken als de Grote Redder, maar ook hij is een coach die niet bepaald heel veel indruk maakte na zijn vertrek uit Brussel ongeveer 10 jaar geleden. Anderlecht is een club die sportief op drift is. Het moet hopen dat bepaalde spelers plots gaan flitsen. Een Europees ticket behalen zou een succesje zijn na zoveel onrust. En dan in de zomer opnieuw beginnen. Nog maar eens ‘De Grote Schoonmaak’.
CR
