Ze zijn intussen met 158, de verschillende spelers die het tot de weekelf hebben geschopt. Op de voorlaatste speeldag van de reguliere competitie zijn er zowaar nog vier bijgekomen. Het was overigens speuren naar echte uitblinkers. De gave prestaties waren schaars. Velen moesten het hebben van hun flitsen, hun momenten.
Laurent Henkinet van Kortrijk had zijn belangrijkste moment bij het stoppen van de penalty van Tim Smolders. Goed voor goud. Want play-off 1 halen staat voor een club als Kortrijk gelijk met goud. Henkinet heeft de voorbije maanden Darren Keet in de vergeethoek gekeept.
Het is niet iedereen gegeven om penalty's zuiver in doel te trappen. Zelfs Lionel Messi had gisteren een extra poging nodig. Mijat Maric zit dit seizoen aan zes op zes. En aan acht doelpunten in totaal. Frappant toch. Niet dat het Lokeren aan verdiende punten hielp tegen
Anderlecht.
Daar bleven enkel Leander Dendoncker - nogmaals, aan de bal de rust zelve - en ook wel Proto overeind. En uiteraard hebben ze Aleksandar Mitrovic. Wat een machtige kopbal alweer. 'Mitrogol' leek na het opveren echt een paar tellen in de lucht te blijven hangen. In zijn huidige vorm kan hij dus ook een zwalpend elftal over de meet slepen. De Serviër is voor Anderlecht een formidabel wapen in de titelstrijd straks.
Racing Genk gaat het allicht toch nog halen. Knap. En Kara zat er ook weer voor iets tussen, zaterdag tegen Zulte Waregem. In de Premier League maken ze straks wel een plaatsje vrij.
Naast Dendoncker posteer ik gold old Timmy Simons. Als het bij Club maar 'zo en zo' was dan valt het altijd ietsje feller op: Simons staat er nog steeds.
En dan nog een handvol uitblinkers bij de betere ploegen van het weekend.
Oostende was nog eens op dreef en behalve Musona viel vooral Michiel Jonckheere op. Opgeleid bij
Club Brugge en nu stilaan basispion wat verderop, aan de kust. Scoorde en liet scoren. Interessante speler.
Voorts trok Jordan Lukaku nog eens flink van leer vanaf links. Het is alweer van speeldagen 6 en 7 geleden dat de jongste telg van de Lukaku's deze selectie haalde.
Tenslotte de drie jongens van 'Ka-Vee'. Ik was zaterdag zelf Achter de Kazerne en zag veel gretigheid bij een team dat niks meer te winnen of verliezen had. Niks eindeseizoenssfeer maar er vol tegenaan tegen een - het moet gezegd - ontiegelijk zwak Standard. Mechelen wilde de thuisreputatie tegen de groten bevestigen en deed dat met veel energie en overgave.
Toonbeeld daarin was Tim Matthys. Wat een werkijver heeft die nog altijd, op de hele rechterstrook. Eerste keer erbij op deze pagina, maar wel volkomen terecht deze nominatie.
De kunststukjes van Sofiane Hanni heb ik ook ten eerste gewaardeerd. Hem had ik op speeldag 1 al met plezier ontdekt, maar nadien was het niet altijd even goed. Of niet goed genoeg om de 11 te halen. En dan is er nog Dalibor Veselinovic. Een beetje een rare snuiter, maar hij kan echt wel beter voetballen dan velen zouden vermoeden, ondanks z'n lengte. Met Jens Naessens rond zich en Hanni ook in de buurt lijkt de combinatie ideaal. Veselinovic kan als geen ander de bal bijhouden, afschermen en bij z'n aansluitende ploegmaats neerleggen. En acht goals bij een middenmoter is heus niet verkeerd.
.jpg)
Peter Morren
