Voetbal en drama: ze gaan soms hand in hand. Ook op onze velden lagen euforie en ontreddering gisteren tegen 16u30 heel dichtbij elkaar. Vreugde en verdriet: het is soms een flinterdunne lijn.
De slotspeeldag stond dan wel bol van de spanning, maar niet meteen van de kwaliteit. Lichtpunten, soms op basis van één klasseflits, hebben mede de keuzes bepaald. Geen doelman die met wereldsaves uitpakte? Doe dan maar Matty Ryan, de beste toch, over het geheel genomen. Al was Matz Sels - ooit zijn opvolger? - ook weer dik ok in het Astridpark.
Gent heeft hoedanook de meeste spelers in de weekploeg: vier in totaal. Een gave collectieve verrichting was het van de lustig doorstomende 'Heintrein'. Op rechts was Thomas Foket na een mindere periode opnieuw z'n beste zelf, en Rami Gershon zou niet misstaan in een bouwfirma met sleutel op de deur. Hannes Van Der Bruggen blufte een rij hoger de fel geprezen jonge Anderlechtmiddenvelders af. En Moses Simon tenslotte dreef Anthony Vanden Borre en co tot wanhoop. Wat een verpletterende indruk heeft de kleine Nigeriaan gemaakt sinds zijn intrede!
Charleroi profiteerde van het verlies van Racing Genk om play-off 1 binnen te glijden. Een prachtige beloning voor het werk van de sympathieke Felice Mazzu. Neeskens Kebano was de figuur van het seizoen van de Zebra's maar uit de grijzige wedstrijd tegen Moeskroen pik ik twee verdedigers. Ze vallen weinig of niet op, maar zijn o zo nuttig. Steeven Willems is een oerdegelijke linksachter en wat gezegd van Francisco Martos! Elke seconde gespeeld en in die 30 wedstrijden als centrale verdediger geen enkele kaart gepakt. Dat moet een unicum zijn. Ooit speelde hij 1 wedstrijd voor het eerste elftal van FC Barcelona, als invaller, in 2006.
Julien De Sart dankt zijn selectie aan de prachtige goal die hij maakte. John Jairo Ruiz scoorde zelfs drie keer aan de Gaverbeek. De snelle winger maakte in het begin van het seizoen furore, maar deemstede zoals heel Oostende wat weg. Helemaal terug lijkt ook olijke Jose Izquierdo. Meteen in de prijzen in het Westelse Kuipje gisteren. Met Izquierdo keert ook de lach terug in het Brugse voetbal. Hij brengt toch meteen weer dat frivole, dat dartele. En dan is er nog Obbi.
Boom van een kerel, maar wel soepel en met goeie voeten. En fit, zo lijkt het. Getuige zijn complete wedstrijd, in elk opzicht van het woord. Het hakje voor de fraaie derde pot, de poging tot omhaal: het doet allemaal veel moois verhopen voor zijn toekomst. En bijgevolg ook die van
Club Brugge. Een welgemeende olé voor Oulare!
.jpg)
Peter Morren
